چندی پیش سفرم به مشهد، فرصت خوبی به دستم داد تا بیشتر اندیشه کنم و به نتايجی برسم.

 جمعیت زیادی که برای زیارت هجوم می آوردند و خیل مردم که در تمام صحن ها خاضعانه و خاشعانه دعا می خواندند و نیز آدم های بزرگ و کوچک، فقیر و غنی، مرد و زن که در اطراف ضریح امام (ع) آه و ناله می کردند، همه ی اینها را به دقت می دیدم و می اندیشیدم و از خداوند می خواستم مردم ایران که چنین مخلصند را هر  چه بیشتر از جوهره دین بهره مند سازد.

به راستی جامعه ایرانی دین را برگزیده است و شاید جدائی اش از آن محال عقلی باشد، هیچ عاقلی شایسته نیست این فکر را به مخیله اش راه دهد که می تواند مردم کوچه و خیابان را از دین جدا سازد، این جدائی شدنی نیست اما جدائی از "نوع دیگر" شدنی است و در حال اتفاق ! جدائی از آنچه ما آن را "روح دین و پیام اصلی" آن می دانیم

رفتار متدینانه و باورهای دینی مردم ایران به شدت نیازمند به اصلاح است، رفتاری که از برخی متدینان سر می زند هیچ نسبتی با روح دین ندارد، اما به پای دین گذاشته می شود

جامعه ایرانی دیندار هست اما میزان پایبندی اش به "اخلاق و معنویت راستین" جای اما و اگر دارد متاسفانه از منزلت اخلاق و معنویت کاسته می شود و جای آن را رفتار "کاسبکارانه دینی" پر می کند

نفاق، ریا، جمود، تعصب، ظاهر اندیشی، ساده نگری و کوته فکری هر گاه لباس دین به تن کند خطری کمتر از بی دینی و لامذهبی ندارد؛ نفاق و ریا دامن جوفروشان گندم نما ی چرب زبان پر توقع را گرفته و ظاهر اندیشی و کوته فکری نیز فکر و ذهن مردم عوام را به تسخیر خود در می آورد

بی تردید اکنون فرصت آن است که اصلاح و پیرایش را از قلمرو فکر و اندیشه دینی شروع کرد؛ قرآن جاودانه است اما این به آن معنا نیست که هر چه رنگ دین و مذهب دارد نیز رنگ جاودانگی داشته باشد ! از این رو آنچه که از روح دین فاصله دارد را می بایست با شجاعت به توده ها معرفی کرد

به خدای واحد سوگند ؛ اگر اهل فهم و معنا بنشینند و نظاره کنند و احتیاط های بیجا کنند و میدان را به "خشک مغزان متظاهر" بسپارند آنگاه فردا همه چیز از دست می رود

اصلاحات سیاسی فرهنگی و اجتماعی سر جایش درست اما به باورم اصلاح در اندیشه و باور دینی مردم از هر چیزی اولویت دارد، دستکم در جامعه ایرانی این گونه است.

حرف های سست و توجیهات من درآوردی که از برخی "صاحبان نام" می شنویم صد البته تیشه به ریشه ی دین می زند و لباس وارونه به تن دین کرده است، حال اگر اندیشه و رفتار مردم و نگاه آنان به دین از چنین سخنان و رفتاری اثر پذیرد آن روز باید به حال اسلام گریست و جمعیت فراوان زائر نیز ما را دل خوش نمی سازد.