يکشنبه 27 فروردين 1391-0:54

آن حکایت ها،این شکایت ها

سخنی با نماینده مردم قائم شهر در مجلس هشتم؛جهت دفاع از خودمان و قضاوت سطحی و شتاب زده علی ادیانی راد می گوییم که جمله ی استاندار مازندران عینا" از پلیر پیاده شده و در صورت حضور در دادگاه آن را به مرجع ذی صلاح ارایه خواهیم داد تا آن ها قضاوت کنند.


مازندنومه،سردبیر:این روزها به علی ادیانی راد-نماینده مردم قائم شهر،سوادکوه و جویبار در مجلس هشتم-نمی توان گفت: بالای چشمت ابروست؛چرا که نه برمی دارد و نه می گذارد،یک راست می رود دادگاه شکایت می کند!

نامزد ناکام انتخابات اخیر مجلس ، چند هفته ای است علاوه بر مسیر بهارستان،در جاده ی دیگری نیز گام بر می دارد:جاده دادگستری و شکایت از رسانه و البته نه همه رسانه ها،بلکه تنها مازندنومه که در قبال ده ها مطلب و خبر و گزارش تاییدی در سال های نمایندگی اش،تنها 2-3 یادداشت انتقادی،شب انتخابات پراکند و جرم ما همین شد.

به ظاهر او علت عدم اقبال مردمی را همان نوشته ها می داند و از دست ما حسابی عصبانی است و پاک فراموش کرده حداقل در سه سال گذشته بارها خود به خبرنگار ما تلفن کرده تا فعالیتی از او در مجلس را بازتاب دهیم.

به این تیترها توجه کنید:

ادیانی:ناگفته ها را نمی گویم
ارزیابی خاصی از رد صلاحیت ها ندارم-ادياني
ادياني:اجازه مصادره کارنامه دولت را به اشخاص ندهيد
ادیانی:سوادکوهي ها منتقد من نيستند
ادياني:سهميه بنزين کم تر مي شود
ادیانی: از بازی های سیاسی در حوزه انتخابيه ام بپرهيزيد
ادياني:بداخلاقی نسبت به رسانه ها به ضرر همان رسانه است
ادياني:انجمن هاي فرهنگي نبايد سياسي شوند
پيش به سوي انتخابات استاني
ادياني:فاجعه پارسال تکرار نمي شود
برخورد قوي با متخلفان بانکي،برگشت اعتماد عمومي
طرح نظارت بر نمايندگان در کدام مرحله است؟
نماينده قائم شهر:با واردات مرکبات و برنج برخورد کنيد
طرحي که به نفع همگان است
آلاشت از بن بست خارج مي شود
انرژي براي كشاورزي
طرحي که به نفع همگان است
گاز از فيروزکوه مي رسد؟
هورا...پيروز شديم
تعارف نداریم
و...

این ها تنها تعداد اندکی از خبرهایی است که در دوره نمایندگی ادیانی راد برایش نوشتیم و نه ریالی از او خواستیم و نه تقاضای خاصی از این نماینده داشتیم و دریغ از حتی یک سپاس و قدردانی خشک و خالی از ما!،اما او ظرفیت و تاب تحمل تنها دو مقاله انتقادی را-آن هم از دوست و یار دیرینه اش-نداشت و بدون ارسال یک خط توضیح و پاسخ،راه دادگاه را در پیش گرفت!

هدف نگارش این نوشتار نیز نه واهمه از شکایت علی ادیانی راد،بلکه ارایه نقدی دیگر بر اوست؛چرا که باور داریم:"هر که از خطر بپرهیزد خطیر نگردد".

او که داد رای نیاوردن اش را از مازندنومه می ستاند؛باید بداند که بدون تردید بخشی از قدرت و وزن سیاسی خود را در مجلس هشتم از رسانه ها-از جمله مازندنومه-دارد. او و دیگر نماینده این حوزه-اکبری- به عملکردشان باختند نه چند خط نوشته سایت.

در قبال ده ها خبر و گزارش فعالیت او در مجلس،علی ادیانی راد به خاطر کامنت دو مخاطب ،29 اسفندماه 90 شکایت نامه ای را علیه ما تسلیم کرد و اول سال نو به همکاران مان نوبرانه و عیدی مناسبی داد!

این قضیه بار دیگر به ما آموخت سیاسیون را اعتماد چندانی نشاید،زیرا آنان تنها تا آن هنگام با تو هستند که مجیزشان گویی و نقدشان نکنی.

هنوز مرکب شکایت نخست خشک نشده بود که این نماینده مجلس هشتم این بار بر سر اظهارات مدیر ارشد استان در نشست با خبرنگاران و بازتاب آن در مازندنومه برآشفت و دوباره تهدید به شکایت و حکایت کرد!

با توجه به عصبانیت ادیانی راد و تقاضای دوستان استانداری ترجیح دادیم"جوابیه ای را بدون هیچ شرح و توضیحی انتشار دهیم،تا شاید آبی روی آتش نشانده شود و از بیانات مهندس طاهایی سوء برداشتی حاصل نشود،لیکن شواهد حاکیست آتش غضب این نماینده فروکش نکرده و باز نشانی دادگستری را نشان مان داد.

البته به قول کتاب ارجمند "کلیله و دمنه" از این شکایت ها و حکایت های نامبارک و از سر عصبانیت" رنج و تبعت بسیار باشد و انتفاع و استماع اندک".

این در حالیست که ادیانی راد پس از ناکامی در انتخابات گذشته در سالن تختی قائم شهر و در جمع هوادارانش گفته بود:"...همه آنها را من بخشیده ام و هیچ گله ای ندارم و از هیچ کس شکایت نکردم...!" ولی او شش روز پس از این که اعلام کرد شکایتی نکرده از ما شکایت کرد و اینک تهدید به شکایت دوم!

از این می گذریم که تعدیل و حذف کامنت دو مخاطب به راحتی-با یک پیامک یا تلفن- امکان پذیر بود و نیازی به شکایت و دادگاه و پاسگاه نداشت(هر چند شکایت این نماینده محصول عدم حمایت ما از او در انتخابات گذشته و آن دو-سه یادداشت انتقادی بود و کامنت ها بهانه ای بیش نبود)اما مورد اخیر شگفت آور و خنده دار است:او به جای این که از گوینده اظهارات شاکی باشد از رسانه-که تنها به وظیفه خود عمل کرده-شاکیست!!

جهت دفاع از خودمان و قضاوت سطحی و شتاب زده ادیانی راد-که پس از شکست در انتخابات گذشته نیمه دیگر خود را آشکار کرده است- می گوییم که این جمله ی استاندار مازندران(ادیانی هم دغدغه اش اصل احیا نبود ، نگران بود،ابهاماتی داشت كه آیا احیا منتج به نتیجه می شود؟ در این زمینه ادیانی که دکترای حقوق دارد صاحب نظرتر است یا خانم مهندس نصراللهي كه خودش رشته نساجي خوانده و آن سابقه كاري را دارد؟) عینا" از پلیر پیاده شده و در صورت حضور در دادگاه آن را به مرجع ذی صلاح ارایه خواهیم داد تا آن ها قضاوت کنند.

تازه در نشست استاندار خبرنگاران دیگری هم بودند و این اظهارات را شنیدند و عین این عبارات در برخی رسانه های دیگر استان نیز بازتاب داشته است،لیکن علی ادیانی راد تنها از ما شاکیست!چرا؟ به خاطر همان پیشینه ای که گفته شد.

البته استاندار در موضع مثال این مطلب را گفت و قصد و نیت خاصی نداشت،طاهایی ذاتا" اهل تنش و اختلاف انگیزی نیست و دوست ندارد کسی از او برنجد،ما نیز به همین دلیل عاطفی ، جوابیه را پخش کردیم تا گزندی به استاندار نرسد.

واقعیت این است که کیست که نداند در ماجرای نساجی مازندران هر دو سر دعوا- اکبری و ادیانی راد-بازنده اند و بخشی از عدم اقبال مردم به این دو نیز به همین ماجرا برمی گشت،بنابراین به تغییر رای دادند.

علی ادیانی راد در هفته های پایانی عمر نمایندگی اش ، راه را به اشتباه طی می کند و از مشاوره ی خوبی نیز بهره نمی برد.

عصبانیت و شکایت برای کسی محبوبیت نمی آورد و عاقبت خوشی نیز ندارد.بهتر است او در چهار سال آینده همچنان دوست رسانه ها باقی بماند تا شاید اگر خواست دوباره به صحنه بیاید رسانه ها برایش سر و دست بشکنند و او را یار بدانند،نه اغیار.

مانند او نامزدان دیگری نیز بودند که در انتخابات اخیر ناکام ماندند،اما لب به شکوه و گله باز نکردند و با ادعای توهین و نشر اکاذیب و بهانه های این چنینی،راه قضا را در پیش نگرفتند؛هر چند می دانیم ظرفیت انتقاد پذیری متفاوت است و برخی تنها حرفش را می زنند.

جمعی فقط تمایل دارند تعریف و تمجید بشنوند،اینان هرگونه نقد و تحلیل را تخریب می پندارند، تاب حرف مخالف را ندارند و ثابت کرده اند ادعای دوستی و ارتباط شان با رسانه ها تا آن جاست که عملکردشان بازتاب داشته باشد و اظهارات شان انتشار یابد.

ما خرسندیم که حداقل در حوزه انتخابیه قائم شهر این نگاه رای نیاورده است،نگاهی که می گوید: یا با منی یا بر من!

کرده ای تاویل حرف بکر را / خویش را تاویل کن نه ذکر را - مولانا