مازندنومه،سردبیر:چندی است با محوریت نماینده بهشهر،تعدادی از نمایندگان مازندرانی مجلس،طرحی را برای نخستین مرتبه در کشور امضا و رسانه ای کرده اند که طی آن قرار است از استانداری مازندران تحقیق و تفحص صورت گیرد.

هر چند طبق قانون ، نمایندگان می توانند در تمام امور کشور تحقق و تفحص کنند،ما این کار را در شرایط کنونی استان و کشور بی نتیجه،زائد و پرهزینه می دانیم،طرحی که جز فرصت سوزی بهره ای دیگر ندارد و اصلا" جزو اولویت های استان نیست.در همین زمینه موارد زیر قابل ارزیابی  و طرح و بررسی است:

1-مشخص نیست نماینده بهشهر چرا ناگهان تصمیم گرفته طلایه دار طرح تحقیق و تفحص از استاندار مازندران شود؟! او که پیش از این رابطه بدی با مجموعه استانداری نداشت و حتی به سفارش او ،استانداری عزل و نصب هایی را به دلخواه این نماینده محترم در سطح حوزه انتخابیه او انجام داد،در یک چرخش سریع و بدون پیش زمینه خاص اطلاع رسانی یا طرح در رسانه ها و مجلس و محفل خاصی ، پروسه تحقیق و تفحص را از طریق یک رسانه نزدیک به خود ارائه داد.

عقل سلیم نمی پذیرد که ماجرا به همین سادگی باشد و این موضوع ذهن را قلقلک می دهد و شائبه ایجاد می کند که ماجرا فراتر از آن چیزی است که در مفاد طرح تحقیق و تفحص آمده است.

2-به نظر می رسد بندهای 15 گانه طرح استیضاح با شتاب ويژه و بدون هم اندیشی،توسط یک نفر تدوین شده و هر چه را که طراح همان لحظه به ذهن اش رسیده،در قالب بندهای مختلف آورده است!

شتاب زدگی در نوشتن بندهای 15 گانه و دستپاچگی طراح آن چنان عیان است که مثلا" بند یک با بند نهم هیچ تفاوتی ندارد! یا موضوع بندهای چهارم و پنجم شبیه هم و مربوط به دریاری خزر است که می توانست در هم ادغام شود!

هم چنین برخی بندهای طرح تحقیق و تفحص جزیی و پیش پاافتاده اند(مثل بند14) که شان طراح را تنزیل داده است،از سوی دیگر برخی بندها آن چنان کلی و غیرقابل حصول است که به نظر می رسد از شمول تحقیق و تفحص خارج باشد(مثل بند12)

در همین زمینه باید گفت برخی بندهای این طرح ، تنها اتهاماتی را متوجه استانداری کرده است و قابل اثبات نیست(مثل بند 7 که مشخص نکرده کدام مصوبه سفر و چند درصد اجرایی نشده؟آیا همه مصوبات 100درصد اجرا نشده یا بخشی از آن ها اجرایی نشده است؟)

برخی موارد گفته شده نیز ربطی به دولت و سیستم کنونی استانداری ندارد و سال هاست مشکل مبتلابه استان است.(مثل بند 8 که مربوط به کمپوست و پسماند است یا بند 15 که مربوط به صنعت نساجی است و جالب است که طراح محترم از بین واحدهای بحران زده متعدد در استان ، تنها به صنعت نساجی چسبیده که از دوران قبل از احمدی نژاد مشکل داشته و مربوط به دوره کنونی نیست!

در ضمن به دلیل شتاب زدگی و نبود اندیشه لازم در نوشتن بندهای 15 گانه طرح،به نوعی تبعیض نیز دامن زده اند،مثلا" چرا در طرح،فقط نساجی برجسته شده است؟صنایع لبنی و فرآورده های دامی چه؟مرغداری ها و دامداری های صنعتی ورشکسته چه؟ خوش نوش؟روغن غنچه؟پارس اسلت؟و...چرا فقط نساجی؟کک سازی چه؟مگر این یکی هم جزو مصوبات سفر نبود؟!)

راستی برای من این سئوال ایجاد شده که طراح محترم پروسه تحقیق و تفحص از استانداری مازندران ، بند ششم را برای چه کسی نوشته:«چگونگی جذب نیرو و عزل و نصب مدیران؟!»

چه کسی است که نداند بیشترین عزل و نصب ها را در استان همین نماینده ها ، با لابی گری و فشار به استانداری رقم می زنند و چه کسی است نداند نماینده ها،بیشترین نیروهای سفارشی را برای جذب و استخدام به دستگاه های مختلف معرفی می کنند؟!حداقل این بند را نمی آوردید تا به چیزی شک نکنیم!

3-بندهای 15 گانه مطرح همگی جزو سئوال ها و ابهاماتی است که خود این نمایندگان نیز باید به آن ها پاسخ دهند.در واقع نماینده های محترم،به خصوص آن هایی که دوره قبل نیز در مجلس حضور داشتند(از جمله همین آقای مقیمی)،همپای سیستم دولتی مقصرند و باید به همین سئوال ها-که پرسش های مربوط به عدم توسعه استان است- پاسخ دهند که چرا چنین شده و شما تا حالا چه می کردید؟

ما این فرار به جلوی نماینده ها و انداختن تمام قصور به گردن استانداری را نمی پذیریم. نماینده ها ابزارهایی مثل سئوال،استیضاح،تذکر،نطق و... را در اختیار دارند که می توانند از آن ها استفاده کنند.

این مسایل یک شبه که ایجاد نشده،حال پرسش این جاست که آقایان نماینده خود چه کرده اند؟چند بار تذکر داده اند؟وزیر را به مجلس آورده اند و بازخواست کرده اند؟استیضاح کرده اند؟یا حداقل مشکلات را رسانه ای کرده اند؟پی گیری های شان تا چه حد بوده؟ 

در مشکلات موجود استان،گناه نماینده های دوره گذشته که اکنون هم در مجلس حضور دارند به اندازه مجموعه استانداری است،اما نماینده های جدید که تازه وارد عرصه شده اند باید بگویند آیا از ابزارهای دیگر نمایندگی خود استفاده کرده اند یا چشم بسته و از روی رفاقت و یا خدای نکرده معاملات پشت پرده این طرح را امضا زده اند؟

وقتی می شود برای مشکلات پیش رو از ستاد و در سطح وزارت پیگیری کرد و به نتیجه رسید،چرا بیاییم هزینه و وقت صرف کنیم و در استان خودمان را مشغول کنیم که در نهایت،باز ماجرا به تهران و ستاد برخواهد گشت؟

به نظر می رسد زور نماینده های محترم به دولتی های تهران نشین و وزرا نمی رسد و ناگزیر در سطح پایین تر به استانداری گیر داده اند!

مثلا" نمی توانند بررسی کنند و بپرسند که چرا از تهران دستور آمده بودجه 130 میلیاردتومانی این گونه تقسیم شود و چه کسی از پای تخت سفارش کرد که این گونه شود؟ ما که روزنامه چی ساده ای هستیم می دانیم موضوع چیست،بعید می دانم نمایندگان محترم ندانند از کجا آب می خورد!

در ضمن پاسخ این پرسش ها هیچ گاه از طریق تحقیق و تفحص به دست نخواهد آمد،اغلب پرسش های مطرح شده 15 گانه،مربوط به موانع توسعه استان است که به همایش های علمی و کاربردی،طرح در میزگردهای رادیو وتلویزیونی،گفت و گوهای رسانه ای،بررسی و پژوهش های دانشگاهی و ...نیاز دارد.

4-یک لحظه فکر کنید تحقیق و تفحص از استانداری مازندران اجرا و در صحن علنی مجلس هم قرائت شده است؛حال چه اتفاقی می افتد؟دولت دستپاچه می شود و در کسری از ثانیه طاهایی را عزل می کند؟یا به شما امتیاز خاصی می دهد؟خیر!

مگر نمی دانید رابطه دولت و مجلس چندان صمیمانه نیست و دولت احمدی نژاد که استاد دور زدن و کارهای فراقانونی است،در قبال طرح شما عقب نشینی نخواهد کرد؟ مگر دولت همین الان در قضیه سعید مرتضوی کوتاه آمده است؟

اصلا" کدام طرح تحقیق و تفحص اجرا شده مجلس مفیدفایده برای جامعه بوده است؟مثلا" طرح تحقیق و تفحص از سایپا و ماجرای کهریزک چه سرانجامی پیدا کرد؟و پیش تر از آن سرنوشت طرح تحقیق و تفحص از صدا و سیما؟

با یک جست و جوی ساده در اینترنت انبوهی از طرح های تحقیق و تفحص بی نتیجه/کم نتیجه را ملاحظه خواهید کرد که برخی در همان مجلس رای نیاورد و قبل از اجرا به پستو رفت و به قول مازنی ها"جیک دمرد"شد:

تحقیق و تفحص از مپنا،شورای عالی ایرانیان،پیام نور،دیوان محاسبات،قوه قضاییه،دانشگاه آزاد،مناطق آزاد،شرکت مخابرات،ایرانسل،پتروشیمی،ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز،تامین اجتماعی و...به راستی این تحقیق و تفحص ها کدام گره از گره های کور مملکت را باز کرد و جز جنجال های رسانه ای فایده ای دیگر برای کشور داشت؟

البته منظور این نیست که مجلس نشین ها از ابزارهای قانونی خود بهره گیری نکنند.تحقیق وتفحص حق قانونی نمایندگان است،اما این عزیزان باید به دنبال راه های میان بر،کوتاه مدت تر،کم هزینه تر و بهتر برای حصول به نتیجه باشند.

برای اجرای این طرح باید تیم ها و کمیته های مختلف تشکیل شود،میلیون ها تومان پول هزینه شود،ماه ها وقت صرف شود و در نهایت در مجلس قرائت شود و ...تجربه نشان داده است که هیچ!

و یک نکته دیگر که سرانگشتی هم حساب کنید تا حصول نتیجه نهایی این طرح،عمر دولت کنونی سرمی آید.آیا نماینده های محترم اشکالات دولت کنونی را می خواهند به دولت بعدی تذکر دهند؟! این هم هزینه و صزف وقت برای چه و که؟

همین است که می گوییم طرح تحقیق و تفحص در شرایط کنونی، اولویت استان ما نیست و فرصت سوزی است و باید از راه های دیگر مسایل توسعه ای استان را پیگیری کرد و در ماه های باقی مانده از عمر دولت بیشترین بهره را به نفع استان برد.

نکته بامزه این است که یک عضو مجمع نمایندگان مازندران چندی پیش گفه تغییر استاندار فعلی مازندران در دستور کار مجمع نمایندگان استان نیست.

سید هادی حسینی اظهار داشته طاهایی استاندار کنونی مازندران از مدیران متدین و پیگیر بوده و برای ماندگاری وی، در جهت توسعه استان تلاش می کنیم.

وی این را هم گفت که اگر نمایندگان استان هر از چند گاهی از وضعیت عملکردی مدیریت ارشد استان یا مدیران مازندران انتقاداتی دارند به این مفهوم نبوده که برای عزل و برکناری آن مدیر یا مسئول برنامه دارند.

ماجرا جالب تر شده است،هیاهو برای هیچ! این همه سر وصدا و اتلاف منابع استان و کشور برای تحقیق و تفحص،انتهای قضیه این که می گویند استاندار باید بماند! خب برادر من! آن وقت که در بر همان پاشنه سابق خواهد چرخید؟!پس چه فایده تحقیق و تفحص؟!

5-نمی دانم نماینده های موافق تحقیق و تفحص از استانداری مازندران، از خودشان پرسیده اند چرا تاکنون در هیچ استانی،از استان های پیشرو مثل آذربایجان شرقی و خراسان و اصفهان و فارس گرفته تا استان ها محروم مثل ایلام و هرمزگان و سیستان چنین طرحی را برای استان خود ارائه نداده اند؟

یعنی در تمام ادوار مجلس بعد از انقلاب،تنها این حرکت به ذهن نماینده بهشهر و دوستان او در مجمع کنونی نمایندگان مازندران رسیده است؟

به باور من نماینده های دیگر استان ها بلدند در مجموعه جغرافیایی خودشان مشکلات شان را حل کنند و اهل رایزنی و ارتباط با تهران و امتیازگیری به نفع استان شان هستند و ما نه؛چه اگر می توانستیم ،این گونه در بوق و کرنا نمی کردیم و به کمک اقتدار 12 نماینده،بر هر مشکل و تنگنایی فائق می آمدیم.

متاسفانه نماینده های امضا کننده طرح،خودشان را در سطح نگه داشته اند و نتوانستند به عمق ماجرا وارد شوند.بال پرواز ندارند و ایستا و ساکن هستند.

به باور من حد نماینده مجلس ، استاندار و معاونان او و این ها نیست.هنگامی که ده نماینده این قدرت را دارند که وزیر را برای استیضاح به مجلس بکشانند،باید این گونه وقت شان را در استان تلف کنند؟

پیش بینی من این است که این ماجرا را سرانجامی نیست و تنها خوراک برای رسانه ها فراهم کرده است. جلوتر که برویم معامله هایی انجام می شود و طرح ، ابتر مانده،خیلی زود به فراموشی سپرده می شود.

آن جاست که به جای کباب،دود کباب نصیب نماینده ها می شود و فرصت هایی که از دست رفت.

می گویند:زمان درباره همه چیز قضاوت خواهد کرد.هر روز به تنهایی خود یک عمر است.فیلسوف فرانسوی-"مونتسکیو"-گفته:کامیابی نتیجه شناختن وقت مناسب برای انجام هر کار است.اکنون وقت تحقیق و تفحص نیست،آقایان!

پس از نگارش:

با دوستی در همین زمینه گپ می زدیم.به فکرمان رسید شورای حکمیت تشکیل دهیم.سه نماینده عضو مجمع نمایندگان مازندران(از شرق و مرکز و غرب با انتخاب اکثریت مجمع نمایندگان)،سه نماینده استانداری(استاندار و دو معاون او) و سه نماینده از رسانه ها.

این 9 نفر بنشینند،گفت و گو ها در یک یا چند جلسه انجام و بعد رسانه ای شود و مردم قضاوت کنند حق با چه کسی است.

قرار گرفتن دو طرف ماجرا در اتاق شیشه ای خود به خود بسیاری از حرف ها و حدیث ها را به پایان می رساند.پیشنهاد بدی نیست. حداقل هزینه های آن چنانی ندارد و مشمول فرصت سوزی نمی شود.

به جای این که به فکر خرق عادت و ابداعاتی عجیب مثل همین طرح تحقیق و تفحص از استانداری باشیم که تاکنون هیچ نماینده ای در کشور از آن استقبال نکرده،(که مثلا" می خواهیم اولین تحقیق و تفحص از استانداری ها را در کشور کلید بزنیم و راه را برای بقیه باز کنیم!) به خرق عادتِ حکمیت و کار شورایی و مشورتی فکر کنیم و این ابداع و نوآوری بدون هزینه و پرفایده را به کشور معرفی کنیم.