دوشنبه 2 دی 1392-20:3

درباره دستاورد دو دولت؛

اقتدارگرایان از لجاجت دست بردارند

اميد داريم آن دسته ازاقتدارگرايان كه تاكنون بر طبل توخالي خود مي كوبيدند دست از لجاجت برداشته وبا پيشنهاد دكتر روحاني برخورد عاقلانه تر داشته باشند وبپذيرند كه دين اسلام دين رحمت و بخشش است.


مازندنومه، محمدرضا منصوریان:  27 آذرماه 1392 مصادف با 18 دسامبر2013 مجمع عمومي سازمان ملل متحد در شصت و هشتمين اجلاس خود، پيش نويس قطعنامه ارائه شده ازسوي جمهوري اسلامي ايران را با عنوان «جهان عليه خشونت و افراط‌گري» ( word against violence and extremism=WAVE ) تصويب كرد.


خبري كه مردم ايران منتظرشنيدنش بودند تا به عنوان يكي از رهاوردهاي سفرآقاي دكتر روحاني پس از ریيس جمهورشدن نصيب ديپلماسي فعال خارجي ايران شود.

 قطعنامه ای كه مورد توجه بخش عظيمي ازشخصيت های سياسي واجتماعي و رسانه هاي داخلی و خارجی واقع شد .اين  پيشنهاد توسط دكتر روحاني دراوايل دوره ریاست جمهوري اش يعني شهريورماه در سخنراني ایشان دراجلاس سالانه روساي  كشورهاي عضو سازمان ملل متحد درنيويورك مطرح شده بود كه درهمان زمان ابررسانه هاي جهان اين حركت سنجيده جمهوري اسلامي را به منزله تغيير نگرش در سياست خارجي ياد كردند وتحليل گران داخلي وخارجي گفتند ديپلماسي خارجي ايران بعد ازهشت سال به ريل ضد ايران هراسي برگشته است.


 درطول سه ماه گذشته نمايندگي ايران درسازمان ملل متحد با پيگيريهای موفقيت آميزخود وبا توافق 198كشور جهان به خصوص ايالت متحده امريكا به عنوان يك قطعنامه به تصويب نهائي رسيد. البته رژيم صهيونيستي طبق معمول به اين پيشنهاد راي منفي داد كه توقعي بيش از اين هم نبود .


آنچه اين قطعنامه را براي ما پراهميت مي کند همسو بودن اين پيشنهاد با ديگر قطعنامه هاي سازمان ملل در راستاي جهاني عاري از خشونت مانند بيانيه پكن است.


اهداف و اصول منشور سازمان ملل متحد، برتحكيم روابط دوستانه ميان ملل جهان براساس احترام به اصل حقوق برابر انسان‌ها، حق حاكميت ملت‌ها و تلاش براي استحكام مباني صلح در سراسر جهان است.

طرح پيشنهادي دولت تدبير واميد وقطعنامه سازمان ملل متحد تداعي كننده خاطرات سال 1379 رئيس جمهوری دوران اصلاحات براي مردم ايران است  و یادآور پیشنهاد سیدمحمد خاتمی  كه سال 2001 را به‌عنوان «سال گفت‌وگوی تمدن‌ها» در مقابل تئوري برخورد تمدنها معرفی شد. طرحي كه با اقبال خوب كشورهاي عضو سازمان ملل متحد به خصوص كشورهاي غربي روبرو شد.

 تصویب این دو طرح در فاصله زماني 13 سال از دو منظر می توان مورد توجه باشد؛ اول: از منظر دیپلماسی عمومی که تصویب چنین قطعنامه ای با پیشنهاد ایران می تواند موجب ارتقای جایگاه بین المللی برای كشورمان باشد و این امر زمانی دارای اهمیت می شود که به خاطر آوریم در سالیان گذشته تلاش های زیادی از سوی مخالفان و دشمنان صورت گرفت تا ایران به عنوان یک کشور حامی خشونت به جهانیان معرفی شود. .   


دوم: اگرازمنظر جهان بيني اسلامي واهداف انقلاب اسلامي به این موضوع بنگريم، سيد محمد خاتمي و دکتر روحانی به مسائلي بیش از یک شعار برای تحقق آرمان جهان بدون خشونت و افراطی گری مي انديشند .زيرا اين دوشخصيت سعي نمودند با اين نگرش نظام جمهوري اسلامي را درمقابل تبليغات گسترده امپرياليسم وصهيونيسم كه برنامه هاي سنگين وگسترده اي  براي به نتيجه نرسيدن دستورات تعالي بخش اسلام وفقاهت تهيه ديده بودند، بیمه کنند.

هرچند كه پيشنهاد سيد محمد خاتمي مورد استقبال جهانيان واقع شد و او برنامه هاي براي تحقق اين امر تهيه ديده بود،  متاسفانه دردرون كشورمان با بي مهري، بغض وكينه بعضي ازاقتدارگريان روبرو شد، اما دراين مرحله اميد داريم آن دسته ازاقتدارگرايان كه تاكنون بر طبل توخالي خود مي كوبيدند دست از لجاجت برداشته وبا پيشنهاد دكتر روحاني برخورد عاقلانه تر داشته باشند وبپذيرند كه دين اسلام دين رحمت و بخشش است.


ازدولت تدبيرواميد توقع مي رود با تاسيس بنيادي دركشور هردو قطعنامه سازمان ملل را رسمآ پيگيري کند