پنجشنبه 10 ارديبهشت 1394-7:59

چه بد دردیست درد جهل

معلم ای معجزه زندگی انسان روزت بزرگ و بزرگتر باد.


مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، دکتر رمضان مهدوی آزادبنی، عضو هیأت علمی دانشگاه مازندران: خدا یا ترا می ستایم که چه نعمت های بی شماری بر من داده ای و چه نعمت بزرگی است نعمت علم و قدرت فهم.

خدا یا تو را می ستایم که به من ضعیف ساخته از خاک، قدرت علم و نعمت فهم عطا کرده ای. تو را سپاس که در من قدرت معجزه وار جستجوی وقایع و اشیا قرار داده ای. قدرتی که بتوان ساعت ها و سال ها در مورد هرچیزی مشغول تامل باشم.

قدرتی داده ای تا اگر بخواهم در مورد زندگی حیوانات کوچک و بزرک از فیل گرفته تا مورچه تفکر نمایم و قانون و اسرار زندگی آنها را آشکار سازم.

خدا یا چگونه به حمد تو مشغول نباشم در حالی که زیور علم را بر وجود خاکی من آذین کرده ای و نور علم را در سرزمین تاریک وجود من منبع روشنایی قرار داد ه ای.

خدایا چه بد دردیست درد جهل. خدایا چه بد رنجیست رنج جهل.

خدا یا تو را می ستایم که وجودم را از درد و رنج جهل دور کرد ه ای و زیور علم را روزی من نمودی.

خدایا تو را شکر که هر چه از علم بگویم کم است.

ای پروردگار "وعلم آدم الاسماء کلها" ای پرورد گار علم القرآن، خلق الانسان،علمه البیان.

خدایا تو را سپاس که در وقت آفرینش من، اعتراض و تردید فرشتگان را با نعمت و قدرت علم پاسخ دادی و در عروس و قلب سوره های قرآن از میان نعمت هایی که شمارش می شود، نخستین نعمت بعد از خلقت من علم و بیان را ذکر می کنی.

ای خالق نون والقلم و مایسطرون؛ چگونه از شرم و اعتذار خود سخن گویم با اینکه معجزه علم را در دستان من قرار داده ای، اما من همچنان در مبارزه با درد و رنج جهل باز مانده ام و مشاهده می کنم نسل جوان و مردمان زحمت کشی را که همگی در حال کار و تلاش هستند به امید اینکه معجزه علم و دانایی که در دستان من قرار داده ای رنج و سختی های زندگی آنان را از بین خواهد برد، اما من همچنان قاصر و ناتوان هستم.

خدایا با قدرت بیان و قلمی که به من عطا کرده ای چه کرده ام که از خدمت به مردم خویش و کاهش درد و رنج آنها قاصرم و در صحنه جهاد با جهل عقب مانده ام و در حوزه دین، شبهات در اقتصاد، تورم انسانیت سوز ودر تکنولوژی، فقدان کیفیت از من جلوتر است.

خدا یا بر عجز و ناتوانی خود اعتراف نموده از ساحت کریمانه ات طلب مغفرت می نمایم.

خدایا در این جهادی که عقب افتاده ام و درد و رنج ها بر من پیشی گرفته است یاری می جویم تا امید مردم خویش را نا امید نسازم و با معجزه علمی که تو روزی ام کرده ای در کاهش رنج و حل سختی های شان پیروز باشم.

معلم ای معجزه زندگی انسان روزت بزرگ و بزرگتر باد.

رب زدنی علما