شنبه 5 آذر 1384-0:0

از رنجي که مي بريم

نامه چاي کاران شمالي به نمايندگان مجلس،بعد از فرستادن 7 نامه به رييس جمهور و پي گيري نشدن خواسته هاي آنان.


پس از ارسال هفت نامه پیاپی به دفتر ریاست جمهوری توسط چایكاران و بی‌پاسخ ماندن هفت نامه ارسالی،  آنان طی نامه‌ای دیگر از اعضای كمیسیون كشاورزی استمداد طلبیدند.

در این نامه خطاب به رجايی عضو كمیسیون كشاورزی آمده است:

چای كاران از بسیاری ستم و ادامه آن رنج می برند. طی سال‌ها به هر روش به همه مراجع و مقامات تظلم كرده پناه جسته ایم اما تظلمات هم بی حاصل مانده است. اخیراً و پس از انتخاب آقای احمدی نژاد رییس جمهور محترم به امید بسیار طی مشروحه ای مشكلات چایكاران را از آغاز سال 1370 تا با حال با ساده ترین عبارت برشمردیم و مكتوب كرده و تقدیم داشتیم و بسیار ادب كردیم در تهیه مكتوب، باشد كه موثر افتد وره گشایی فرمایند. خلاف تصور و انتظار چایكاران جوابی دریافت نكردیم، تقاضای دیدار كردیم و تقاضا را مكتوب و مكرر تقدیم داشتیم باز توفیق حاصل نشد بر این باوریم كه مستدعیات مكتوب ما از لحاظ ایشان نگذشته تا در مقام اجابت یا رد آن برآیند.

در بخش دیگری از نامه آمده است:

موجزترین بیان مشكل چایكار با متولیان سازمان وزارت جهادكشاورزی است (در دولت معظم پیشین نه حال) ادراك درست این است كه وزارت جهادكشاورزی حمایت گر كشاورزی كشور است لیكن عملا و قویاً چایكاری كشور فقط از عملكرد این وزارت زیان دیده و كشاورز همه هستی اش را بدین سان باخته است.

در بخش دیگری از نامه پیشنهادات كاربردی برای حل مشكل چای به این شرح ارایه شده است:

1- اطمینان به جلوگیری از واردات غیرقانونی چای.

2- موافقت مشروط با واردات قانونی در حد نیاز.

3- احیای سازمانی مقتدر برای چای در گیلان.

4- قانونمند كردن مسایل اجرایی با چای و چایكاری.

5- انتخاب مدیری مدبر، عالم، سالم، با شناخت از چای چایكاری

6- تشكیل هیات مدیره چای با مشاركت مدیرعامل چای، نماینده ای از مجمع نمایندگان مجلس، 2 نماینده از كارخانجات چای شمال، 2 نماینده از اتحادیه چایكاران كشور، 2 نماینده از بازار و یك نماینده از استانداری گیلان و یكی از مازندرانو گفتنی است محمدرضا اسكندری وزیر جهادكشاورزی در آخرین جلسه مطبوعاتی اعلام كرد كه آمادگی همكاری كامل با چایكاران را دارد اما آنها باید موضوع را از طریق وزارتخانه دنبال كنند نه از طریق مطبوعات.(asianews)