سه شنبه 13 بهمن 1394-9:35

بازدید از کتابخانه ی تابان دهک بابل

تابان؛ کتابخانه ای عمومی با همت شخصی

کتابخانه تابان در 1390 خورشیدی با سرمایه ی شخصی رضا غلامپور در زمین خودش و در راستای گسترش فرهنگی و هنری راه اندازی شد.


  مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، محمد موسوی: یکشنبه 11 بهمن 1394 به همت انجمن یاوران زمین بابل، انجمن دوستداران حافظ – دفتر بابل و همراهی و یاری جامعه کوه نوردی بابل و گروه فرهنگی ورزشی سیمرغ بابل به دیدار کتابخانه ی تابان دهک بابل رفتیم.

کتابخانه ی تابان در 1390 خورشیدی با سرمایه ی شخصی  رضا غلامپور در زمین خودش و در راستای گسترش فرهنگی و هنری راه اندازی شد و به روی همه ی دوستداران کتاب و فرهنگ و هنر باز است.

 آقای غلامپور کتابخانه را با معماری زیبا و نمای بیرونی آجر به نام بانوی فقیدش تابان نام گذاری کردند. کتابخانه ی تابان از 1393 در زیر مجموعه ی کتابخانه های عمومی کشور ثبت شد.

برادر بزرگ خانواده، مهدی غلامپور،  خدمات درخشانی به دهک چون: یاری رسانی برای آب آشامیدنی روستای دهک، وقف 4 هکتار زمین شالیزاری برای عمران و آبادی دهک، در اختیار قرار دادن زمین مدرسه، مهد کودک و شرکت تعاونی، ساختمان مسجد و حسینیه انجام داد. از یادگارهای تلاش او زمین ورزشی روستای دهک است.

ساعت 30/16 با یک مینی بوس و تعدادی خودروی شخصی خود را به دهک رساندیم و با خوش آمدگویی صمیمانه و گرم آقای رضا غلامپور، مهندس پژمان غلامپور مدیر کتابخانه و چندتن از بستگان شان روبرو شدیم.

مجری برنامه با خواندن غزل زیبای حافظ :

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست         پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

برنامه را آغاز کرد و یاد آقای مهدی غلامپور و تابان خانم را گرامی داشت و برای روان آنان آرزوی آرامش کرد و در ادامه گفت: "هر روزه سیگنال های منفی زندگی، بیماری و مرگ عزیزان، روان ما را آزرده می سازند. در آن سو، زاده شدن یک کودک در خانواده و رسیدن کارت پیوند عروسی عزیزان، سیگنال های امیدبخش زندگی شخصی اند. در زندگی اجتماعی نیز چنین است. گشایش کتابخانه، مدرسه و بیمارستان نقش های درخشان و امیدآفرین در زندگی دارند و دریچه هایی روشن به سوی دانایی، خردمندی  و عشق اند".

دکتر سیف الرضا شهابی سخنران برنامه بود. او در سخنان کوتاهی به پیشینه ی آموزش و کتابخانه در بارفروش و بابل پرداخت و از نقش میرزا محمد شفیع -صدر اعظم فتحعلی شاه- که از پدری اصفهانی و مادری بندپی بود، برای تبدیل بارفروش ده به شهر بارفروش گفت.

سخنران در ادامه از آقا حسن بادکوبه ای، اردشیر برزگر، احمد صابر، محمدرضا درخشان و عباس جهانیان به عنوان بنیانگذاران، پیشگامان و گسترش دهندگان کتابخانه و کتابخوانی در بارفروش و بابل به نیکی یاد کرد و کار آقای رضا غلامپور را در راستای کارهای ارزنده ی پیشنیان ارزیابی کرد و گفت: " بابل اکنون از دو کتابخانه ی عمومی شهیدان نجاریان و آیت اله روحانی بهره می برد و جا دارد که نیکوکاران در این راه بیشتر گام بردارند و چون آقای رضا غلامپور و آقای دکتر شافی برای برپایی کتابخانه های دیگر بکوشند".

در ادامه رضا غلامپور با بیان خاطراتی از کودکی و سختی های آن دوران، غم از دست دادن پدر و نقش پدرانه ی برادر بزرگ در زندگی، شعر محتسب و مست پروین اعتصامی را خواند و از چگونگی آشنایی با این شعر و جستجویش برای یافتن دیوان پروین اعتصامی سخن گفت و همگان را به روزآمد بودن و کوشش در راه دانایی فرا خواند.

او سپس سه جلد کتاب " اوراقی چند از دفتر زندگی من" را به نمایندگان انجمن ها و گروه ها هدیه داد و نزدیک به دویست جلد کتاب نیز به کتابخانه ی تابان هدیه داده شد.

برنامه ی پایانی اجرای موسیقی بومی مازندران بود که هنرمندان جعفرزاده، یدالهی و عمادی اجرا کردند.