مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، اشکان جهان آرای: «نازنین کریم‌زاده» هنرمند جوان مازندرانی از پنجشنبه گذشته در گالری هنر ساری نخستین نمایشگاه انفرادی خود را برپا کرد. آثار حاضر در این نمایشگاه که «اینترفرون‌بِتا» نام دارد، پایان‌نامه مقطع کارشناسی ارشد این هنرمند جوان در رشته نقاشی نیز است. «اینترفِرون بِتا» نام دارویی است که بیماران مبتلا به MS برای کاهش تعداد حملات ناشی از این بیماری مصرف می‌کنند. البته به گفته خودش استادان او کمی با انتخاب این سوژه مخالف بودند. اما پافشاری‌هایش باعث شد که سوژه را بپذیرند.

 کریم‌زاده در گفت‌وگو با ما با بیان این‌که استقبال خوبی از نمایشگاه شد، گفت: 8 تابلوی بزرگ در ابعاد 120x120 در این نمایشگاه به نمایش درآمد که حاصل یک سال اتود زدن و فکرکردن روی سوژه است. در این یک سال اتودهای زیادی زدم و سعی کردم ایده‌ام عمق بیشتری پیدا کند.

  وی اظهار کرد: بر خلاف زمان زیادی که روی اتود زدن صرف کردم، آفرینش آثار 10 روز بیشتر زمان نبرد. معمولاً در کارهایم به همین شکل عمل می‌کنم. چون نمی‌خواهم تابلوهایم زیاد عقلانی شوند. بیشتر از ذهن نیمه‌آگاه خودم برای آفرینش اثر استفاده می‌کنم تا کارهایم رنگ و بو و تاثیر حسی بیشتری داشته باشند. به همین دلیل مخاطب در این نمایشگاه بیشتر با آثاری حسی مواجه می‌شود.

این نقاش مازندرانی درباره دلیل انتخاب این سوژه گفت: معمولاً آثار من خیلی شخصی هستند. سعی می‌کنم همه آن چیزهایی که در پیرامون من هست را ببینم، درک کنم و به تصویر بکشم. این بار قرعه به نام دارویی افتاد که از 4 سال پیش تا امروز با آن سر و کار دارم. انگیزه این کار از 4 سال پیش که به MS مبتلا شدم شکل گرفت. البته زمانی که بیمار شدم ترس زیادی در من ایجاد شد. فکر می‌کردم این بیماری من را گوشه‌نشین می‌کند و باید کنج خانه بمانم. چون نمی‌دانستم افراد زیادی در جامعه ما هستند که با این بیماری زندگی می‌کنند و به خاطر نگاه‌های جامعه اعلام نمی‌کنند که بیمار هستند. بنابراین سعی کردم کاری کنم که اگر کسی هم دچار این بیماری شد، ترسی که من ابتدا از این بیماری داشتم را نداشته باشد. مجموع همه این حس‌وحال‌ها این مجموعه را تشکیل داد.

 کریم‌زاده خاطرنشان کرد: من سعی نکردم MS را در این آثار معرفی کنم. بلکه بیشتر به دنبال معرفی دنیای درونی و زندگی و ذهنیت خودم بودم. به همین دلیل مخاطب در آثار با تصاویر عینی از تزریق دارو یا یک بیمار MS مواجه نیست. در تمام این یک سال به دنبال این بودم که به نگاهی استعاری برسم و نمادپردازی کنم. برای همین در هر 8 اثر گورخر و دارت دیده می‌شوند. گورخر به خاطر راه‌راه بودن پوستش برای من نمادی از تزریق‌های یک روز در میان است و دارت هم نماد هدفگیری در تزریق آمپول است. مخاطب اثر این نمادها را در جاهای مختلف منزل می‌تواند ببیند.

 وی درباره شکل و عمق ارتباط مخاطبان با این تابلوها اظهار کرد: در نگاه نخست بدون این‌ که متوجه شوند موضوع چیست، ارتباط احساسی خوبی برقرار کردند. البته نمی‌دانم از روی تعارف بود یا نه. به ویژه افراد مبتلا به این بیماری ارتباط خوبی با آثار داشتند.

  این هنرمند جوان درباره تفاوت نگاه مخاطب عام با مخاطب خاص –بیماران- در این نمایشگاه خاطرنشان کرد: نام اینترفرون‌بتا هر بیمار MS را می‌تواند به نمایشگاه بکشد. چون با این دارو آشناست. اما برای مخاطب عام کمی موضوع متفاوت است. برای بقیه بازدیدکنندگان لازم است که توضیح دهم داروی MS چیست و چطور تزریق می‌شود. با این حال واکنش‌های عجیب‌تری از مخاطب عام دیدم. برای برخی دیدن این بیماری از بیرون ترسناک بود. برخی هم واکنش احساسی نشان می‌دادند و عده‌ای هم خیلی خوب موضوع را درک کردند.

 کریم‌زاده با بیان این‌که فکر می‌کنم «اینترفرون‌بِتا» به هدفی که می‌خواست نزدیک شد، گفت: پیامم این بود که می‌شود با هر بیماری زندگی کرد و آن را دستمایه آفرینش اثری هنری دانست. با هر ناخوشی می‌توان کنار آمد و آن را پله‌ای برای بالا رفتن دانست. در طول اتود زدن‌هایم به همین موضوع فکر می‌کردم و این‌که چه اثری بیافرینم که نگاه ترحم‌آمیز را در مخاطب برانگیخته نکند. بلکه نگاهی منطقی و واقع‌گرایانه به این بیماری و بیماران مبتلا به آن داشته باشد. هدف این است که زندگی عادی دیده شود.

«اینترفرون‌بتا» چهارشنبه گذشته به کار خود پایان داد.

 *این گفتگو در همشهری مازندران منتشر و برای بازنشر در اختیار ما قرار گرفت.