مازندنومه، سرویس سیاسی: 1-ربیع فلاح -استاندار مازندران-که عصر امروز با مدیران مسئول رسانه های استان دیدار نوروزی دارد، ماه هاست که به جز یکی دو رسانه خاص در استان، مورد حمایت هیچ کدام شان نیست. او اکنون در نشیب و وضعیت هشدار قرار دارد و همه آلارم ها از رفتن او حداکثر تا تابستان آینده حکایت می کند.(هر چند این جا ایران است و هیچ چیز قابل پیش بینی نیست.)

البته نام فلاح پاییز سال گذشته و پس از سفر رییس جمهوری به ساری، به عنوان استانداری که باید با میزش خداحافظی کند، در فضای سیاسی و رسانه ای پیچیده شد، اما انتخابات مهم هفتم اسفندماه به کمکش آمد و چند ماه بیشتر ماندنی شد.

برخی آگاهان پایان انتخابات مجلس را پایانی بر حضور سیاسی این استاندار نه چندان مقتدر می دانند، هر چند زمان خاصی برای این تغییر قابل پیش بینی نیست؛ از همین روی است که در دو هفته گذشته نام برخی نفرات به عنوان جایگزین او در فضای سیاسی استان مطرح شده است.

تازه ترین موضع گیری را در این زمینه علی اصغر یوسف نژاد -منتخب مردم ساری و میاندورود در مجلس دهم- داشته است. او که اکنون هراسی از اتخاذ مواضع عریان و موضع گیری یا جانب داری های ویژه از افراد ندارد، در تازه ترین اظهارات خود که در سایتش منتشر شده، بدون نام بردن از فرد خاصی، ابراز تاسف کرده که :«...آن چنان که انتظار می رفت عمل نشده و متاسفانه دولت مرکزی فضایی را در مازندران فراهم کرد که افرادی که قواره آنها نبود لباس این دولت را بر تن کنند و ردای مدیریت مازندران را بپوشند. متاسفانه برخی مدیریت ها در مازندران دون شان فاخر دولت آقای روحانی است و بسیاری بدون هیچ گونه سابقه، پشتوانه فکری و با اندیشه ها و نظرات مردود که مردم از آنها روی گردان شده اند با ابزار توسل به هرگونه رفتار سخیف در جایگاه فعلی قرار گرفته اند.»

او پس از این انتقادها که «کیو» به سمت فردی خاص است،  کمی ریز تر می شود و از سه سازمان دیگر هم انتقاد می کند: « در گردشگری که با همه جنجال ها و حرف ها خبری از بهبود و توسعه نیست و در ورزش که سخنان پیشکسوتان عرق شرم بر پیشانی می نشاند و در راه و زیرساخت ها...»

2-به تجربه سیاسی یوسف نژاد و امثال او نیازی نیست؛ خیلی شم سیاسی بالا نمی خواهد که از فشل بودن سیستم استان و استانداری، ضعف های مستمر و ذاتی در عملکرد استاندار، یارگیری نکردن او،  اجرا نشدن اندیشه های دولت در استان ، اختلاف در برخی دوایر و معاونت ها، منطبق نبودن شعارها و آمارها با واقعیت جامعه، روزمرگی، مفقود بودن برنامه جامع توسعه استان و نقشه راه، قهر با رسانه ها و نیروهای همسو با دولت در استان و... با خبر باشیم.

اکنون فعالان سیاسی منتظر گام بعدی دولت هستند. باور این است که فلاح استاندار دوران گذار بود و حال پس از برجام، استان باید طعم استاندار دوران تثبیت را بچشد.

آن چه آمد تحلیل آگاهان سیاسی است، اما منتخب مردم ساری دنبال چیست و هدفش از نقد مدیریت استان چیست؟

 یوسف نژاد حرف تازه ای نزده است و موضوعی را بیان کرد که ماه هاست در محافل سیاسی و رسانه ای استان مطرح است. او اما در ادامه همین سخنان، منظورش را از انتقاد به سیستم مدیریت استان  آشکارا بیان کرد؛ جایی که این منتخب مردم پس از نقد فضای مدیریتی استان، فورا" به تبلیغ و تمجید تیم شهرداری ساری می پردازد و این تمجید را در کنار آن تنقید ردیف می کند.

او  برای چندمین بار در یک ماه گذشته به تایید و تبلیغ عملکرد شهردار جوان ساری و به قول خودش مدیریت  شهری پرداخت: «موفقیت مدیریت شهری و شهردار ساری از میزان رضایت مردم ساری مشخص است، مدیریت شهری آغازگر باب جدیدی در شهر شده است.

عبوری موفق شده است با استفاده از زیرکی و توانایی ذاتی خود رضایت مردم را به عنوان ولی نعمتان انقلاب و نظام جلب کند و از این رو همین کار در گام اول سرمایه ای برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، خانواده نجیب و اصیل شهدا و نسل جوان استان و شهرمان است.

توجه به مدیریت شهری توسط نمایندگان نه تنها بخشی از فعالیت آنها بلکه ضرورتی انکار ناپذیر است و بنده همراهی، همدلی و کمک به مدیریت شهری را برای خود یک اصل و البته از این طریق کمک به شهروندان را یک افتخار می دانم.»

3-اگر گزاره ها و انگاره ها را کنار هم بگذاریم، پازل هدف زیرپوستی اظهارات منتخب ساری کامل می شود. صغرای انتقادها به این کبرا ختم شده که مدیریت ارشد استان عملکرد مناسبی ندارد، باید تغییر کند و مدیریت شهری ساری و شهردار مرکز استان گزینه خوبی برای این سمت مهم است.

 با توجه به موضع گیری های پیش از انتخابات یوسف نژاد علیه محمد دامادی و له مهدی عبوری، این استنتاج از اظهارات منتخب مردم ساری شگفت انگیز نیست. او اکنون در تیم شهرداری توپ می زند، حتی اگر این مواضع بخواهد هم فکران اصلاح طلبش را وادار به واکنش و انتقاد کند.

یوسف نژاد می گوید: «رفتارهای من نشان داده است روحیه و تفکر اصلاح طلبی دارم و اعتدال را به عنوان سنگ بنای اصلاحات می شناسم و در این مسیر با دولت فعلی احساس نزدیکی بسیاری می کنم»، لیکن همو چند روز پیش در هتل نارنجستان نزد جمعی از سران تشکل ها و احزاب اصلاح طلب استان اعلان داشت که کمک اصلاح طلب ها در رای آوری او تاثیری نداشته است! این بدان معناست که لابد شهرداری ساری در رای آوری او اثرگذار بوده است!

 تحلیل گران مستقل برآنند که در بر اساس نظرسنجی های مختلف رسمی و غیررسمی و استمزاجات اتمسفر سیاسی مرکز استان،  یوسف نژاد با رای بالا(حدود 80 تا 90 هزار رای) به عنوان گزینه نخست انتخابات به مجلس راه می یافت و رقابت بین نفر دوم و سوم  و نه نفر نخست بود. مابالتفاوت رای یوسف نژاد را می توان  به نوعی تاثیر اردوکشی و تبلیغات شهرداری و شورای شهر ساری برای او دانست؛ چه اگر مدیریت شهری توانمند بود گزینه دوم آن ها نیز همراه یوسف نژاد به مجلس راه می یافت، ولی علی رغم همه مخالف خوانی ها محمد دامادی انتخاب شد. در واقع تیم شهرداری ساری روی مهره ای شرط کرد که برد او از پیش مسجل بود.

4- شکی نیست که ربیع فلاح به پایان عمر مدیریتی خود نزدیک شده است، لیکن آیا مهدی عبوری که تنها تجربه شهرداری ساری را در رزومه دارد، بهترین جایگزین است؟

یادمان نرود:

الف-عبوری بیش از یک سال است سودای استاندار شدن دارد و برای رسیدن به این هدف، همه را بسیج کرده و بارها به پای تخت رفته، اما تاکنون به در بسته خورده است.

ب- شهردار ساری برای نیل به مقصودش نتوانسته بین مجمع نمایندگان استان اجماع برقرار کند و انفرادی ایده اش را پیش می برد. او بین منتخبان کنونی مجلس هم کم مخالف ندارد.

ج- تحلیل گران حضور مدیریت شهری و کار تبلیغاتی ناتمام شورا و شهرداری برای دو نامزد حوزه انتخابیه ساری و میاندورود و استعفای صوری شهردار را به نوعی شکست و پایان پروسه یا پروژه استاندار شدن عبوری قلمداد می کنند. این روزها  نام چند تن به عنوان استاندارهای احتمالی آینده در فضای مجازی پخش شده که عبوری در میان آن ها نیست!

برای آینده سیاسی علی اصغر یوسف نژاد در منطقه هم دو راه می توان متصور بود: اول این که او دیپلماسی خود را به شهردار کنونی ساری گره خواهد زد و هرآن چه سرنوشت خواهد نوشت را می پذیرد و دوم آن که همه این مواضع به نوعی دلجویی و سپاس او  از کام جویی های انتخاباتی از مدیریت شهری تلقی می شود و او به تدریج از تیم عبوری نیز همچون اصلاح طلبان عبور خواهد کرد.  

بزرگی گفته: «دیپلماسی یعنی این که در را ببندیم و از پنجره رفت و آمد کنیم»؛ کاری که منتخب مردم ساری و میاندورود در صدد اجرای آن است، لیکن بی گمان بهترین سیاست، درستکاری و شفافیت است.