مازندنومه؛ سرویس اقتصادی، احمد رضا بکران بهشت، بخشدار اسبق دودانگه: دودانگه در جنوب شهرستان ساری، منطقه ای است با یک شهر (فریم شهر) و 56 روستا که به تقریب 570 کیلومتر مربع وسعت دارد.

این منطقه فاصله زمانی حدودا یک ساعته با مرکز مازندران دارد و ییلاقی است و 15 هزار نفر جمعیت ثابت و 35 هزار نفر متغیر دارد.

این بخش با دارا بودن مکانهایی مثل برج رسکت، چشمه ورگی نوا، شیرین رود، مراتع زیبای بنافت، رودخانه تلار، چشمه ی عاروس و داماد، آبشار اوبن، شهر قدیمی پریم، چشمه تلارسربند، منطقه جنگلی بولا و جنگلهای انبوه هیرکانی از لحاظ گردشگری پرجاذبه و غنی است.

دودانگه نگین گم شده در حوزه اقتصاد مقاومتی است که می توان با بهره گیری از ظرفیت ها و پتانسیل های موجود در این بخش، به پویایی منطقه در عرصه استانی و ملی و حتی فرا ملی اندیشید.

اگر با نگاه آینده نگری به دودانگه ساری بنگریم و برای رفع مشکلات موجود و ساخت هایی مانند راه ارتباطی، آب آشامیدنی، آب کشاورزی، توسعه برق، باغداری، دامپروری گام های اساسی برداشته شود، این بخش در حوزه های کشاورزی، گردشگری و صنعت حرف برای گفتن خواهد داشت.

هم چنین منطقه دودانگه با دارا بودن قابلیت ها ژئوفیزیکی، ساختار مناسبی را برای رشد و توسعه کشاورزی برای کشت گیاهان دارویی و درختان سیاه ریشه دارد. از سال 1390 تا 1393 با همکاری بخشداری و کارشناسان جهاد و با همراهی شوراها و دهیاران در اراضی شیب دار زعفران و گل محمدی و نزدیک به 120 هکتار کشت درختان سیاه ریشه (سیب ) کشت شد.

جالب این که مرغوبیت اسانس گلاب محمدی دودانگه پس از ارسال به دانشگاه کاشان 24%بوده و گلاب قمصر کاشان 18% است و مرغوبیت کمتری دارد.

   در سال 1390 با تلاش جهاد کشاورزی بخش، 20 هکتار از اراضی شیب دار دودانگه به زیر کشت این گیاه رفت. با همکاری بخشداری و جهاد کشاورزی، نهال گل محمدی توزیع و آبیاری تحت فشار در این اراضی به صورت رایگان اجرا شد و کشاورزان مجوز برداشت آب کشاورزی از رودخانه های بخش را برای 600 هکتار از اراضی کشاورزی هفت روستای دودانگه دریافت کردند.

اراضی شیب دار این مناطق که چند سالی بلا استفاده رها شده بود بار دیگر زیر کشت رفته و بیش از 50 هکتار از اراضی دودانگه زیر کشت گل محمدی -این گیاه دارویی و زینتی- رفت.

همچنین با توجه به دارا بودن خاک مرغوب، کشاورزان برای استفاده خوراکی و دارویی خودشان زعفران کشت کردند و در حال حاضر بیش از 10 هزار متر مربع در تمام روستاهای منطقه دودانگه این گیاه را کشت می شود و بعضی از کشاورزان هم این گیاه را به صورت سنتی خشک و بسته بندی کرده، به فروش می رسانند.

کشت درختان سیاه ریشه هم پتانسیل خوبی در منطقه محسوب می شود،به طوری که یکی از سرمایه گذاران 120 هکتار از اراضی شیب دار روستای کرچاه را به کشت درخت سیب اختصاص داد و تا یکی دو سال آینده سیب دودانگه ساری از نظر کیفیت و مرغوبیت با سیب دماوند و یا سیب ارومیه و شهرهای دیگر رقابت خواهد کرد.

  با کمی حمایت و جذب سرمایه گذار، فراهم کردن زیر ساخت های صنعتی که متناسب با این محصولات باشد، صدور مجوزهای لازم به همراه اعطای تسهیلات و وام های کم بهره و فعال کردن شهرک صنعتی این بخش می توان از نظر اقتصادی و صادرات در سال اقتصاد مقاومتی و اقدام وعمل حرکتی رو به جلو داشته باشیم.

  اکنون نوبت مسئولان استان است که به این بخش نگاه ویژه ای داشته باشند، چرا که کشاورزان با فرهنگ سازی هایی که در امر ترویج و توسعه کشاورزی در سه سال گذشته صورت گرفته، آمادگی لازم را دارند تا زمینهای بلا استفاده اجداد و نیاکان شان را بار دیگر به زیر کشت محصولات پردرآمد ببرند.

به نظر من باید طرح جامعی تحت عنوان «طرح جامع توسعه دودانگه» با محوریت کشاورزی، گردشگری، آب و راه ارتباطی تهیه و توسعه بخش بر اساس ظرفیت ها و اولویت ها در یک مسیرمنطقی پیگیری شود.