پنجشنبه 24 اسفند 1385-0:0

در حاشيه پاكسازي ساحل دريا در فرح آباد ساري

يادداشت يك مخاطب مازندنومه درباره طرح آزادسازي سواحل درياي خزر.


با تشكر از التفات ويژه به آزاد سازي:

 1- بحث اصلي تنها آزاد سازي نبود بلكه مزاحمتي بود كه پلاژهاي دولتي براي مردم فراهم مي كردند و مي كنند. حال نه تنها اين مزاحمت رفع نشده بلكه وضع به ضرر بخشي از كسبه هم شده است.

2- قرار بود با در اختيار گرفتن امكانات مربوط به وزارتخانه ها امكان ساخت هتل هاي چند ستاره براي جلب توريسم خارجي فراهم گردد كه برنامه اي براي آن در دست نيست.

3- تعدادي از كسبه هاي محلي كه ساليان سال از طريق فروش برخي از كالاهاي صنايع دستي و غذاهاي سنتي امرار معاش مي كردند با يك حركت ناگهاني مورد تهديد قرار گرفتند و تقريباً از دور درآمد سازي خارج مي شوند.

تعارف در اختيار قرار دادن مكاني در پاساژ مورد بحث فقط يك روي سكه زورگويي به اين كسبه است. اينكه اين مكان اصلاً به درد جلب مشتري مي خورد يا از نظر اندازه بدرد قهوه خانه هاي سنتي و ارائه ساير خدمات مي خورد بحثي است كه هر كسي كه آن را از نزديك ببيند تائيد خواهد كرد حتي سه دهنه از اين مغازه ها يك دهنه از مغازه هاي خود افراد نمي شود.

 4- شنيده ام دادستان هر شهري مدافع حقوق افراد بي پناه است و اگر عناصر با اتكاء به اختياراتي كه دارند به نوعي بخواهند به حقوق شهروندي تجاوز نمايد، دادستان موظف به دفاع است و بايد كل حقوق افراد و امكان معاش آنها مورد دفاع دادشتان قرار گيرد. شهرداري يا استانداري حق ندارد مكان كسب شهروندي را بدون اقامه دليل و اخذ حكم از دادستاني مورد تعدي قرار دهد. با ترساندن تعدادي كسبه نيز نمي توان به نتيجه معقول و منطقي دست يافت.