چهارشنبه 17 مرداد 1386-0:0

تنها صداست که مي ماند

ارزمون شکارچيان-خنياگر وهنرمند برجسته مازندراني-در بستر بيماري، با مرگ دست وپنجه نرم مي کند.


 رمضان شكارچيان معروف به ارزمون، دوتارنوازي است كه نسبش به لوريان هند مي رسد و چهره اش نيز گواهي روشن براين موضع است.قرنها پيش اجداد وي درمازندران ايران سكني گزيدند و شغل خود را نسل اندر نسل به يكديگر منتقل كردند.

ارزمون سال 1338 در طبقده -از روستاهاي اطراف ساري-متولدشد.از همان کودکي همراه عموي خود-مرحوم نظام شکارچيان-به مجالس ومحافل پاگذاشت و کم کم خواننده ونوازنده اي چيره دست شد.

آنان که "عشقعلي ياغي"،"ذبي پهلوون" و"شيرين جان" را با صداي ارزمون گوش کرده اند،مي دانندکه صداي او بلندا و زنگ خاصي دارد.

 دو تار ارزمون از دو تار خراساني كمي كوچكتر است و علاوه بر آن سبك نواختن او صدايي متفاوت رابه گوش مي رساند.

ارزمون شکارچيان مدتي است که سکته کرده،حال عمومي مطلوبي ندارد.او همچون چوله اي(گودار)هاي ديگر  زندگي و وضعيت معيشتي خوبي ندارد؛حال که در بستر افتاده، وضعيت معيشتي او نامناسب تر از گذشته نيز شده است.ارزمون شکارچيان را تنها نگذاريم.