محرم يادآور رويارويي راستي و ناراستي است؛ يادآور دو جبهه‌ي نور و ظلمت و عاشورا هنگامي است كه حق با زمين افتادن و زير سم اسب رفتن، عروج مي‌كند و چهره‌ي باطل با رسوايي، محو و نابود مي‌شود.

 حال پس از هزار و اندي سال هنوز طعم نهضت حسين بن علي(ع) در قلب‌ها و نسل‌ها جاري و ساري است و هر سال شاهد برپايي با شكوه‌تري از شكوه و عزت واقعه عاشورا هستيم.

 به رغم همه تلاش‌هاي دشمن در طول تاريخ براي محو فرهنگ عاشورا، هنوز در تكيه‌ها و مساجد و حسينيه‌ها، سينه‌سوختگان آتش عشق حسيني، فرياد مظلوم حسين سر مي‌دهند.

 واكاوي و آگاهي دوباره از رمز و راز نهضت عاشورا و شناخت دقيق و ابعادي آن، فرصت‌هاي شناخت بيشتر و الگو‌هاي سازنده‌اي از جامعه كوشا و سالم را فراهم خواهد ساخت.

 آسيب‌شناسي مجالس عزاداري،استفاده نکردن از مدح‌ها و تمجيد‌هاي بي‌محتوا، ريشه‌يابي، درس‌آموزي، عبرت پذيري و تحليل محتوايي عاشورا و استخراج راه كار‌هاي عملي و سيره‌اي از قيام ابا‌عبدالحسين(ع) سر فصل‌هاي مغتنمي است تا تشنه‌كامان معرفت و كمال را سيراب نمايد.

موضع ظلم ستيزي و تلاش در احياي آزادگي امام حسين(ع) در واقعه عاشورا صرفا يك حادثه نيست و اختصاص به زمان خاص ندارد، بلكه به عنوان فرهنگ و نوعي جريان فكري و سياسي فرازماني و راه كاري است كه درهر عصري و براي هر نسلي قابليت عمل دارد.

 آري، امام حسين(ع) همچنان در تمامي بحران‌هاي زندگي و در ظلمت جهل و غفلت و دنيا‌پرستي، چراغ هدايت و كشتي نجات و پيروي از سيره و رفتار آن حضرت تنها راه پيروزي و سعادت است.

 امروز زمان آن نيست كه تنها در عزاي شهداي كربلا به سوگ و ماتم بنشينيم بلكه لازم است علاوه بر حفظ فرهنگ عزاداري و سوگواري از منظر ديگري نيز به آن بنگريم و بدانيم كه گريه و عزاداري براي آن حضرت هدف نيست.

 واقعه عاشورا وسيله‌اي است براي فهم و شناخت فرهنگ نهضت امام حسين (ع) و پيروي از دستور‌ات و هدايت‌هاي معنوي و سياسي آن حضرت قلمداد مي‌ شود.

 امروزه اين خطر بزرگي است كه عزاداري امام حسين(ع) را صرفا هدف بدانيم بلكه بايد فرصتي براي تعالي و شناخت تكاملي خود و ساير افراد جامعه به‌شمارآورد. 

ايميل نويسنده: (ye_panjere_baz@yahoo.com)