هیرکانی در پاییز

عکس های «محسن اکبرپور کیاسری» از 6 لکه جنگل هیرکانی/ خشکه داران تنکابن، چهارباغ چالوس، حوزه ۴۵ کجور، واز چمستان، الیمستان آمل و بولا دودانگه ساری

«مومن توپا ابراهیمی» روایت می کند:
«حسن صیّاد»

  توی این برف و سرما چه حیوانی را و دردرکدام مسیر می توانم شکار کنم؟ اگر برف و بوران نبود معمولا شب ها در محلّ آبشخور ها می شد آنها را به دام انداخت امّا امروز که هوا برفیه چی؟

نداشتن‌هایی که زیباست!

بعضی نداشتن ها زیباست. سوادکوه «نداشته» کم ندارد، اما چیزی را این شهر ندارد که جای افتخار و ذوق دارد! تعجب نکنید! گاهی «نداری» هم باعث خوشحالی می شود.

پرواز پسماند

از زیراب که به سمت روستای بهمنان حرکت می کنی، در میانه راه زباله ها بر روی درختان، جای پرندگان لانه کرده اند. انگار زباله ها به پرواز در آمده اند! شیرابه ها از هر سو وارد رودخانه می شود و کشاورزی در پایین دست، محصولی جز سرطان ندارد.

تسطیح و حفاری غیرمجاز در «کوسان»

غفلت مسئولان مربوط که باید مجوز هر گونه خاکبرداری و تسطیح را با استعلام از سازمان میراث فرهنگی به انجام برسانند و نبود نظارت یگان حافظت از آثار تاریخی موجب خسارت جدی به محوطه باستانی کوسان بهشهر شد.

گزارش «مازندنومه» از به‌سازی پروژه ریلی راه‌آهن شمال
این‌جا شب نیست

کارگران راه آهن شمال هر شب 72 متر خطوط ریلی را به‌سازی و تراورس های بتونی را جایگزین تراورس چوبی می کنند و قبل از 3 بامدادکه نخستین قطار مسافری به خط پل سفید برسد، کار را به پایان می رسانند.

گمنام‌هایی که گمنام‌تر شدند

بیش از 70 درصد زمین جاده ای که احداث شده را مردم بومی و زمین‌داران منطقه اهدا کرده اند. دو شهید گمنام 19 و 16 ساله در عملیات کربلای 4  به شهادت رسیده اند، چند سالی است که مهمان مردم سوادکوه شده اند. درگیر این پرسشم که آیا این دو شهید جوان، به اندازه چند صد متر از منابع ملی ما سهم ندارند؟ مگر نه اینکه این شهیدان برای حفظ همین خاک جان فشانی کرده اند؟

رفتید ولی به یاد ما می مانید

مادر شهید رامیار حالا کمی آرام‌ترشده، خیالش را به گذشته پرواز می دهد و می گوید: «دامدار بودیم و ییلاق و قشلاق می رفتیم. حمید رضا در روستای کوتنای قائمشهر درس می خواند. آن زمان اسبی را قرض می گرفت و معلمش را سوار بر اسب می کرد و خود با پای پیاده همراه معلم راهی مدرسه می شد و پس از کلاس، اسب را به صاحبش بر می گرداند.»

آخر خط

در گزارش مازندنومه با تعدادی از راننده های خطی گفتگو شده است که می گویند هزینه ها بالاست و دخل شان به خرج شان نمی رسد. رانندگان می گویند: «مردم از میزان کرایه می نالند، اما خبر ندارند که چیزی ته جیب ما نیست و فقط درگیر تعویض روغنی و آپاراتی و مکانیکی و هزینه های خط هستیم.»

تقدیم به همیشه معلم: «علی تیموری ساروکلایی»
او که معلم مهر و مدارا و مروت است

«علی تیموری» معلم متفکر و خرد ورزی که در کنار تخته سیاه و درس های خشک و رسمی، شاگردانش را  به نور و روشنایی و امیدی که از سپیده دم دانش و دانایی بر می دمید فرا می خواند و چگونه خواندن و اندیشیدن و نوشتن و چگونه سرودن و خلق آثار ادبی و هنری را به نو آموزانش می آموخت.