پنجشنبه 4 آبان 1391-22:38

مشک خالی و پرهیز آب؟!

فرماندار بهشهر که در چند روز نخست بروز سیل،هر روز در چند نوبت در رادیوی استانی حرف زد،از خود نپرسید چه وقت از رسانه ملی تریبون خواست و از او دریغ شد؟! و چرا ما در مواقع بحرانی،به جای انجام صحیح وظایف،قصور را بر گردن چیزهایی مانند ساخت و ساز حاشیه رود و رسانه ها و جمشید بسم الله و...می اندازیم!


مازندنومه،سردبیر:از زمان زلزله آذربایجان حدود 75 روز گذشته و طبق تازه ترین گزارش ها(نگاه کنید به : http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1727171) هنوز زلزله زده ها درون چادر زندگی می کنند و از خانه های وعده داده شده معاون اول رییس جمهوری که قرار بود دو ماهه ساخته شود،خبری نیست!

البته ما از همان روز نخست ادعای بزرگ محمدرضا رحیمی، به این وعده با دیده تردید نگریسته و مطمئن بودیم که نه در دوماه،بلکه در دو سال آینده هم خانه ای برای مردم زلزله زده ساخته نمی شود!

دولت نهم و دهم در دادن وعده های توخالی و افزایش مطالبات جامعه زبانزد است و وقتی هم با بحران مواجه می شود،فرافکنی می کند و مشکلات را گردن افرادی چون جمشید بسم الله می اندازد که باز به قول رحیمی به تنهایی مدیریت ارزی کشور را بر عهده داشت!!

از زلزله آذربایجان گفتم تا نقبی بزنم به سیل زده های بهشهر خودمان و این نکته که نباید به وعده های امثال رحیمی دلخوش و مردم بیچاره را به امان خدا رها کرد.

نقل است در زمان های قدیم که مردم با اسب و شتر به مسافرت می رفتند،وقتی که کسی از سفر حج برمی گشت،به نسبت نفوذ و شخصیتی که داشت،خویشان و آشنایان هر کدام از محل اقامت و شهر حاجی مشکی تهیه و آن را پر از آب می کردند و به پیشواز حاجی می رفتند تا سر راه حاجی را آب پاشی کنند.

از قضا یک مرتبه حاجی ای اسم و رسم دار از مکه برمی گشت.یکی از آشناهایش که مجبور بود حتما" مشکی تهیه کند و به پیشوا حاج آقا برود،با خودش گفت:این حاجی دور و برش شلوغ است و حتما" چند نفری برای او آب پاشی می کنند،پس چه بهتر من مشکم را با باد پر و بارم را سبک کنم! همین کار را هم کرد و مشکش را با باد پر کرد.

حاجی از راه رسید.در این وقت آن بابایی که مشکش با باد پر شده بود داد زد:"پرهیز آب،پرهیز آب!" او می خواست با این ندا دیگران را وادار کند با مشک شان آب بپاشند تا مشتش وا و رسوا نشود.

مرد خالی بند هر چه بیشتر تقلا کرد کم تر نتیجه گرفت تا این که متوجه شد همه مشکیان در خانه خود همان فکر را کرده بودند که او کرده بود و جملگی مشک بدون آب و پر از باد به همراه آورده بودند!

از آن طرف حاج آقا هرچه انتظار کشید دید سر مشکی باز نشد و آبی هم پاشیده نشد.با ناراحتی گفت:"مشک خالی و پرهیز از آب؟!"

حدود دو هفته پس از سیل تاریخی بهشهر،تنها مکان های اسکان موقت وسوله ای برای مردم فراهم شده است و از کمک های درست و حسابی و تاثیرگذار خبری نیست.(نگاه کنید به:http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1725932 )

مدیریت راه گشایی نیز برای دریافت کمک های مردمی اندیشیده نشده و اعلام دو شماره حساب و استقرار چند پایگاه جمع آوری کمک های مردمی نیز بدون تبلیغات مناسب از نبود اراده ای مقتدر و اقدامی رفع تکلیفی خبر می دهد.

از طرفی در روزهای اخیر برخی دستگاه های حاضر در روزهای نخست بروز سیل،هنوز مدتی نگذشته ضمن مصادره به مطلوب کردن کمک های ابتدای کار، خبرنگاران را دور خود جمع کرده و به ارایه گزارش کار پرداخته اند!

برای نمونه فرماندار بهشهر برای لاپوشانی ضعف های موجود در پیشگیری از حادثه و کمک رسانی به موقع، نشست خبری با اصحاب رسانه برگزار کرد و ضمن فرافکنی، رسانه ملی را در سیل بهشهر مقصر شناخت و گفت:«سیل بهشهر باید به صورت ملی نشان داده می شد ولی متاسفانه این شهر در جریان سیل مظلوم واقع شد.»

البرزی که در چند روز نخست بروز سیل،هر روز در چند نوبت در رادیوی استانی حرف زد،از خود نپرسید چه وقت از رسانه ملی تریبون خواست و از او و دیگران دریغ شد؟! و چرا ما در مواقع بحرانی،به جای انجام صحیح وظایف،قصور را بر گردن چیزهایی مانند ساخت و ساز حاشیه رود و رسانه ها و جمشید بسم الله و...می اندازیم!

کوتاهی های مدیران دولتی در جریان سیل بهشهر و نبود مدیریت موثر و علمی در پیشگیری از حوادث طبیعی،سبب شد تا نماینده ولی فقیه در استان زبان به انتقاد بگشاید و بگوید:« از مدیران ملی می خواهم تا عمق سیل ایجاد شده در بهشهر را دریابند و برای رفع عاجل مشکل مردمان این سامان برنامه ریزی کنند.»

در نبود مدیریت منسجم و کارگشا در جمع آوری و هدایت کمک های دولتی و مردمی و نیز وعده های بی اساس سیستم دولتی،برخی گروه های هنری به دنبال اخذ مجوز برای برگزاری کنسرت موسیقی خیریه و برنامه هایی از این دست هستند تا بلکه وجوهی برای سیل زده ها جمع آوری کنند و به دست آن ها برسانند.

مردم قلب شان برای هم نوعان شان بتپد. مسئولان مشغول نامه نگاری اند و به آن ها امید چندانی نیست.

*عکس سیل بهشهر:محمدرضا زمانی درمزاری

***

سایر مطالب مازندنومه در ارتباط با سیل بهشهر:

1- که مازندران شهر ما یاد باد http://www.mazandnume.com/?PNID=V143182

2- ما خبرنگار،ما هیچ http://www.mazandnume.com/?PNID=V14317

3- سیل خون تا دریا http://www.mazandnume.com/?PNID=V14316

4- چنین نبوده و چنین نیز نخواهد ماند http://www.mazandnume.com/?PNID=V14314

5- جزیره ای به نام مازندران http://www.mazandnume.com/?PNID=V14309

6- سونامی سیل و مسئولیت حقوقی دولت http://www.mazandnume.com/?PNID=V14315

7- خنداندن مردم کار سختی نیست http://www.mazandnume.com/?PNID=V14307

8- جای وارش سیو تیل بوارستی http://www.mazandnume.com/?PNID=V14300

9- تلخ چون پاییز http://www.mazandnume.com/?PNID=V14299

10- دوباره سیل،دوباره بی برنامگی http://www.mazandnume.com/?PNID=V14298

11- مدیریت بحران یا بحران مدیریت http://www.mazandnume.com/?PNID=V14319

12-آن سوی باران http://www.mazandnume.com/?PNID=V14324

13- مردم در گِل و مسئولان در گل http://www.mazandnume.com/?PNID=V14323

14- تذکر یا تشکر؟ http://www.mazandnume.com/?PNID=V14334

15- مردم دست به کار شوند/به وعده های دولت اعتمادی نیست http://www.mazandnume.com/?PNID=V14338