برخي مدیران چون می ترسند خبرنگاران و اصحاب رسانه به ضعف دستگاه های مربوط پی ببرند و به نقد آن بپردازند این قشر راخاری درچشم می دانند اما مردم آن ها را امین جامعه می خوانند.

 خبرنگاران درنهایت سخت کوشی وصداقت و دلسوزی به منافع عمومی فکرمی کنند و در راستای تامین منافع جامعه قلم می زنند و اگر نقدی هم می کنند ازسر شفقت ودلسوزیست ونه عناد و مخالفت؛ اما مدیرانی در دستگاه های اجرایی دیده می شوندکه به خاطر کمبودهایی که دردستگاه شان وجود دارد سعی می کنند ازدسترس خبرنگاران دور باشند که این رویه اطلاع رسانی آزاد در تضاد است.

 روز پنج شنبه در شرکت شهرک های صنعتی درمازندران ازخبرنگاران برای پوشش خبری سفر مدیر عامل شهرکهای صنعتی ایران دعوت به عمل آمد اما در همان بدو امر مسئول حراست شرکت که هیچ نگاه فرهنگی و رسانه ای به صنعت ندارد، دستورمی دهد خبرنگاران را پشت در اتاق جلسه نگه دارند و در را ازداخل قفل می کنند تا مبادا خبرنگاری وارد جلسه شود.(مازندنومه:البته يکي از خبرنگاران حاضرتلفني به ما گفت موقع خوردن صبحانه در را بستند و به همين دليل مانع حضور خبرنگاران شدند.)

 واقعا جای تاسف دارد که درکشور ما و درشرایطی که سیاست دولت مرکزی توسعه فرهنگی است درمراکز وابسته به دولت چنین برخوردی با رسانه ها می شود.

 مگرخبرنگاران قصد براندازی دارند یا به دنبال انداختن چوب به میان چرخ های صنعتند ؟ واگر چنین باشد اساسا چرا دعوت می شوند؟

اين حرکت نزد يکي ازنمايندگان مجلس شوراي اسلامي صورت گرفت که البته او هم عکس العملي نشان نداد.

قطعا این رسانه ها و خبرنگاران نیستند که به همراهی نمایندگان مجلس یا مدیران دستگاه های اجرایی نیاز داشته باشند بلکه قضیه برعکس است.

 ای کاش این چنین مدیران دولتی جرات می یافتند نگاه خود را به رسانه ها بر اساس منطق اطلاع رسانی هنرمندانه وجریان آزاد اطلاعات اصلاح نمایند تا مدیران پائین دستی آنها به خود جرات ندهند که به قلم و رسانه اهانت کنند.