مازندنومه:عليرضا دباغ متولد شيراز و ساکن تهران است.او يکي از استادان مباحث تهيه کنندگي راديو وتلويزيون، پژوهش در رسانه وعلوم ارتباطات مرکز آموزش صدا وسيماي جمهوري اسلامي ايران است.از اين مدرس رسانه و علوم ارتباطات تقاضا کرديم به بهانه نهمين سالگشت تولد مازندنومه مطلبي را براي ما بنويسند.از جناب دباغ به خاطر يادداشت متفاوت شان سپاسگزاريم.

----------------------
مازندران براي من ناميست که با نوستالژي دوران کودکي همراه است؛وقتي در دبستان "صمد بهرنگي" بابل، دانش آموز کلاس دوم،سوم و چهارم ابتدايي بودم.

سال هاي عجيبي بود و ما کودکاني که با معناي جديدي آشنا مي شديم به نام انقلاب اسلامي.

چه قدر کيف مي کرديم وقتي که مدرسه ها تعطيل مي شد؛خواهرانم در مدرسه پشتي ما درس مي خواندند،يکي راهنمايي وديگري دبيرستاني.همين که شلوغ مي شد(راهپيمايي)آن قدر شعار مي دادند که مدير مدرسه مجبور مي شد مدرسه شان را تعطيل کند و آن ها من را از مدرسه برمي داشتند و با هم به جمع راه پيمايان مي پيوستيم.

چه قدر ارتباطات آن روزها صميمي وساده بود.کافي بود نفت بخاري همسايه تمام شود،آن وقت همه محله به فکر مي افتادند که چه طور بخاري اش را پر از نفت کنند.چه قدر مهربان بودن مردم آن روزگار و چه قدر ساده بود نوع ارتباط ها...يادش به خير...!

چندي پيش با پايگاه اينترنتي مازندنومه آشنا شدم،نامي گرم وصميمي که حس نوستالژيک من را برانگيخت.وارد شدم.خبرگزاري کوچکي است که از مازندران مي گويد و خبر مي دهد.حال ديگر ارتباطات پيچيده شده است،کامپيوتر مي خواهد ومودم و ADSL و اينترنت...

اگر مي خواهي پيامي بدهي بايد کامنت بگذاري،اگر مي خواهي کامنت بگذاري بايد کانکت شوي و اگر مي خواهي کانکت شوي بايد...راستي بخاري همسايه تان نفت دارد؟!