مازندنومه،کلثوم فلاحی:یازدهمین جلسه شورای آموزش و پرورش مازندران،در مدرسه ابتدایی استثنایی امام جواد(ع) ساری، برگزار شد.

صبح چهارشنبه دقایقی قبل از استاندار، وارد مدرسه شدم. بر خلاف مدارس عادی که دانش‌آموزان شلوغ و پر سر و صدا و ایستاده، منتظر ورود میهمانان هستند، در این مدرسه تعدادی دانش‌آموز آرام و بی صدا، برخی نشسته بر صندلی چرخدار، با شاخه‌های گل منتظر ورود استاندار و سایر میهمانان بودند.

 استاندار وارد شد و بچه ها با صدای بلند خطاب به او گفتند :«سلام». سپس پرچم ها را در دست تکان دادند و شعر خواندند.

 در میان خواندن شعر،دست هم می‌زندند. شعر تمام می‌شود، گل‌های در دست شان را به استاندار می‌دهند.

 به کلاس‌ها رفتیم. دانش‌آموز نابینایی که حافظ 2 جزء قرآن بود،برای استاندار، آیة‌الکرسی خواند.

وارد کلاس دیگری شدیم. معلم می‌گوید: «بچه‌ها می‌دونین کی مهمون ماست؟» بچه‌ها فریاد می‌زنند: استاندار.

استاندار از یکی از دانش‌آموزان می‌پرسد: می‌خواهی چه کاره شوی؟ پاسخ می‌دهد: مهندس کشاورزی.

 آن دیگری می‌خواهد مهندس کامپیوتر شود و... مهندس هوافضا و مهندس عمران.

 در یک کلاس دیگر، دانش‌آموزی با کامپیوتر مشغول یادگیری حروف الفبا است. وقتی از این کلاس خارج می‌شویم، می‌گوید:« خوش اومدین».

 به کلاس‌های طبقه دوم می‌رویم. این مدرسه برای رفت و آمد دانش‌آموزان سطح شیبدار دارد و مناسب‌سازی شده است.

در کلاس‌های این طبقه دانش‌آموزان نابینا و ناشنوا مشغول درس خواندن هستند. استاندار نام آنها را می‌پرسد و جواب می دهند.

بازدید که تمام شد به سالن جلسه می‌رویم.دقایقی بعد نشست هم تمام می شود.برمی گردیم و من شعر آن کودکان استثنایی را زمزمه می‌کنم:

 زیبا زیبا زیبایی ، ای ایران / میهن خوب مایی ، ای ایران

هم کوه و جنگل داری،هم دریا / هم باغ وبستان داری،هم صحرا

من یک دنیا خاکت را دوست دارم / من این خاک پاکت را دوست دارم

هر جای تو قشنگ است سرتاسر / تو مهربان با مایی چون مادر