تعداد بازدید: 3085

توصیه به دیگران 2

جمعه 13 تير 1393-20:30

دانشگاه، نهادی عقلانی و پرسشگر

دانشگاه مازندران با حدود 8 هزار دانشجو به عنوان مهمترین واحد آموزش عالی در استان -که آئینه ی تمام نمای فخر و عزت و آبروی ماست- می تواند در کنار مباحث جدی علمی ، تاثیر بسیار مثبتی در ابعاد فرهنگی و اجتماعی داشته باشد.


 

مازندنومه؛ سرویس سیاسی، صمد علیپور: این مطلب که بعضا" تکراری است در دفاع از یاداشت محمد اصغری نوشته شده(نگاهی به کارنامه صد روزه رییس جدید دانشگاه مازندران) و به برادران انسانی و ایمانی ام آقایان دکتر اصغری -ریاست دانشگاه مازندران- و دکتر دیانی -معاون فرهنگی و اجتماعی- و نیز به همه دانشگاهیان معزز تقدیم شده است.

ما بر این باوریم که دانشگاه نمی تواند نسبت به پرورش اخلاق مدنی و بسط تفکر انتقادی، نقش و رسالتی برای خود قائل نباشد. دانشگاه نمی تواند نسبت به اهمیت آزادی بیان و اندیشه و حق اظهار نظر عنایتی نداشته باشد.

دانشگاه می داند که جویبار تولیدات و فرآورده های فکری، علمی و فرهنگی از چشمه سار حق استفاده از آزادی بیان و آرا و افکار مخالف و مختلف جاری خواهد شد.

دانشگاه می داند که می توان قرائت و چهره ای انسانی تر، دلنواز تر، شاداب تر و اخلاقی تر از دین ارائه داد.

دانشگاه می داند که ارائه برداشت های غیر عقلانی، تحجر آمیز، ظاهر گرایانه ، قشری و سختگیرانه از مذهب و دین ، آفتی جانسوز و غیر قابل جبران برای دین خواهد بود و ما را از غایت و گوهر دین حنیف و لطیف دور خواهد ساخت.

دانشگاه نهادی مدرن ، فلسفی و غیرایدئولوژیک است. دانشگاه ایستگاه گفتگو و پرسشگری و حقیقت خواهی است. دانشگاه مکان امن تضارب و تعاطی اندیشه هاست و هیچ نهادی در دانشگاه نمی تواند از حق ویژه ای برخوردار باشد.

دانشگاه محل پرورش افکار روشنگرانه و عقلانی است. دانشگاه نهادی است که با اختیار تمام و با پرهیز از انحصار و جزم اندیشی ، مسئولیت رشد عقلانیت و مدنیت را در فضایی آزاد و سالم به عهده می گیرد و نیز اخلاق مدنی و روحیه انتقادی را در درون خود و جامعه توسعه می دهد و اما جوامع دانشگاهی و علمی امروز به دلیل نبود فضای درست فرهنگی و اجتماعی، ناخواسته با مشکلی به نام فقر تفکر انتقادی و فقدان روحیه نقادی مواجه هستند.

 نیز چه زیبا گفته اند: "دستان علم و آزادی ، در دست یکدیگر است ، رشد علم در محیط غیر آزاد ، غیر ممکن است ، علم ذاتا" آزادی طلب است ، اگر علم آمد ، آزادی را با خود به ارمغان می آورد و اگر آزادی آمد ، به علم هم راه می دهد ".

" پرسشگری و شک عقلانی بخشی از تعریف نهاد دانشگاهی است. بدون این دو عنصر ، دانشگاه کارکرد واقعی خود را از دست می دهد " و از هایدگر نقل است که" پرسش ، تقوای تفکر است "

در جامعه ای که با فقر و ضعف نهاد های مدنی و غیر دولتی مواجه هستیم ، دانشگاه به عنوان یکی از خود آگاه ترین نهاد های اجتماعی می تواند جانشین و جایگزین مطلوبی باشد تا به تحقق یکی از چند رسالت راستینش که بسط تفکر انتقادی، ترویچ فرهنگ تعامل و گفتگو و تقویت فرهنگ کار گروهی و جمعی است نزدیک شود.

دانشگاه تکریم کننده تفاوت ها و تمایز ها و اختلاف آرا و عقاید است زیرا که هدف اصلی اش تحقق کرامت انسانی و رسیدن به حقیقت است.

و اما وضیعت فعلی دانشگاه های ما با این مفروضات فاصله زیادی دارد . باید تلاش شود تا دانشگاه را به جایگاه راستینش باز گردانیم . پایان دادن به نگاه های امنیتی و انضباطی، و برخورد های صغارت آمیز غیر بشری و خشونت زا و نیز خود برتربینی و خود برتر اندیشی، از آرزوها و آرمان های ما دانشگاهیان و به ویژه دانشجویان با مطالبات و خواسته های متنوع و متکثر و به حق است.

در دفاع از حق فعالیت های دموکراتیک، آزادانه و متکثرانه دانشجویان معزز در ابعاد مختلف علمی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و هنری از تعبیر یکی از صاحب نظران فرهنگی استفاده نمایم و اضافه کنم دانشگاهی که به لحاظ سیاسی و فرهنگی زنده نیست، به لحاظ علمی هم نمی تواند زنده باشد؛ یعنی توسعه علمی، مبتنی بر توسعه سیاسی و فرهنگی است و در واقع رشد سیاسی و فرهنگی، عوامل لازم برای توسعه علم است.

نهنگ ها در اقیانوس رشد می کنند و دانشگاه نهنگی است که در اقیانوس اجتماعی پدید می آید. پس در تکریم و تعظیم استادان دانشگاهی و به ویژه در حفظ و ابقا و جذب فرهیختگان منتقد و مومن به ارزش های انسانی و دینی که با مدد افکار و اندیشه های گران سنگ خود می توانند ما را و دانشجویان را و جامعه در حال رشد و توسعه ی ما را به دشت فراخ و مصفای اخلاق و حقیقت ، و به باغی آکنده از مدنیت و حریت دعوت نمایند، سخت و صمیمانه کوشا باشیم.

براین موضوع به این دلیل تاکید دارم که دانشگاه مازندران با حدود 8 هزار دانشجو به عنوان مهمترین واحد آموزش عالی در استان -که آئینه ی تمام نمای فخر و عزت و آبروی ماست- می تواند در کنار مباحث جدی علمی ، تاثیر بسیار مثبتی در ابعاد فرهنگی و اجتماعی داشته باشد.

بر همین اساس شایسته است با انتخاب و انتصاب مدیران خوشفکر فرهنگی، اجتماعی و علمی، زمینه فعالیت های فرهنگی و اجتماعی دانشجویان همراه با اتخاذ سیاست های عقلانی و منبسط و نه سختگیرانه و انقباضی در محیطی آزاد و آرام فراهم آید.

موفقیت دولت محترم تدبیر و امید که به نظر می رسد در صدد گشودن عاقلانه روزنه ها و پنجره هاست از آرزو های این روز های ماست .

 


  • شنبه 14 تير 1393-17:39

    درود بر شرافت امثال آقای علیپور...

    • شنبه 14 تير 1393-17:27

      بدنه دانشگاه امروز رنجور و بیمار است .درمان این درد و پیشگیری از زخمهای عمیق تر نیاز به جسارت علمی و مدیریتی دارد .جسارت در انتخاب استادان برجشته و ایسته و اخراج کسانی که به دلایل غیر علمی وارد حریم دانشگاه شده و ان را آلوده کرده اند. امید است آقای دکتر اصغری از توانایی خود در اصلاح دانشگاه مازندران بهره ببرند.امری که صرفا با شعار محقق نمی شود .معیار ارزیابی عملکرد دانشگاه از درون و بیرون است .
      رشد و گسترش کرسی های ازاد اندیشی و سمینارهای علمی پژوهشی و نگاه عمیق و همه جانبه به مسایل اجتماعی و... نشان میدهد دانشگاه زنده است و حیات دارد.

      • شنبه 14 تير 1393-13:27

        اتفاقا دانشگاه سیاسی بود، تازه داره درست میشه. فاتحه دانشگاه رو اون دولت خوند، الان داره زنده و احیا میشه.

        • شنبه 14 تير 1393-12:54

          دانشگاه مازندران که از محیط علمی به باشگاه سیاسی تبدیل شده !!! فاتحه

          • شنبه 14 تير 1393-10:59

            آقا صمد عزیز دانشگاه مازندران 13 هزار دانشجو دارد

            • شنبه 14 تير 1393-7:57

              درود بر آقاى عليپور و نوشته روشنگرانه اش. واقعيت اين است كه روح دانشگاه را در دولت گذشته بيمار كردند، آنچنان كه دانشجويان هيچ رغبتى براى يادگيرى نداشته اند و هنوز از سيلى سرد آن زمستان، جان دانشگاه رنجور است. تنها در سايه دلجويى هاى انسانى ميتوان اندك اندك نشاط را به اين محيط برگرداند كه اميدواريم در اين دولت كه شروع خوبى داشته، اين مهم ميسر شود.


              ©2013 APG.ir