در اوايل تيرماه جاري به اتفاق خانواده و همراهان براي گردش و تفريح به شهرستان بابلسر رفتم. در طول اقامت متوجه اطلاعيه اي دال بر اين كه از باغ وحش بابلسر هم ديدن نماييد شدم. براي بازديد به محل مذكور كه در كنار دريا و مشرف به بلوار طالقاني (رودخانه) است رفتيم و بعد از خريد بليت و ورود به باغ وحش مشاهده كرديم كه مسافران با عصبانيت و ناراحتي خارج مي شوند. فكر كرديم حيواني رها شده و خطرناك است ولي با حضور بيشتر متوجه شديم كه وضعيت رقت بار محيط باغ وحش موجبات ناراحتي و غصه مردم و مسافرين را فراهم ساخته است.
زنداني كردن 2گرگ در يك قفس آهني كه طول و عرض آن 3 تا 4متر در 2متر بود و حيوان هاي زبان بسته قدرت حركت را از دست داده بودند. قفس شغال هم همينطور، شتري هم در محوطه باز به درخت بسته و شيرماده اي نيز در فضاي قفس 5*5 با اين تفاوت كه قدري بزرگتر مي نمود در كنار فضولات و كثافت چندين ماهه اش هر بيننده اي را مات و مبهوت از اين وضعيت اسفناك مي كرد.
در كجاي دنيا ميمون ضعيف الجثه تنهايي را در قفس زرهي 2متر در 3متري محبوس مي كنند و جلو يك شير موش مرده صحرايي مي گذارند.
با ديدن اين مناظر و تأسف درباره اين وضعيت به مسئول درب ورودي باغ وحش معترض شدم كه در پاسخ گفت: اينجا در اختيار بخش خصوصي است، اما درصدد تعويض جا هستيم. آب و غذا هم به موقع مي دهيم.
اما جثه و اندام حيواناتي كه ما ديديم نه باغ وحش بلكه حكايت از مرگ مي كرد. از همه مهمتر فضاي بيروني به اصطلاح باغ وحش، خيابان هاي خاكي مشرف به دريا كه مملو از آشغال پلاستيك هاي مصرف شده بود درحالي كه همان مناطق محل اتراق و اسكان موقت مسافران است.