شکر مازندران یا همان شکر سرخ با تاریخ و فرهنگ مازندران عجین شده است. بسیاری مازندران را با دو نمادش ببر مازندران و شکر آن می شناسند ( هر چند که امروز به ویلاها و زمین های ارزانش معروف است). اولی منقرض و دومی در آخرین پناهگاهای خود در انتظار انقراض است. حتی اگر این انقراض، تحریف نام و سلب هویتش از طریق جعل نامی بی مسمی باشد. شناختن و شناساندن فرهنگ محلی و بومی از جمله کشاورزی سنتی و میراثی که در هجوم کشاورزی تک محصولی در حال عقب نشینی و نابودی است فی نفسه کار با ارزشی است. نیشکر یا همان شیرلله در اکثر روستاهای مرکزی و شرقی مازندران از روستاهای اطراف آمل، فریکنار تا اطراف ساری کشت می شد. لله در مناطق پیش گفته مورد هجوم برنج و در مناطق شرقی مانند قائمشهر و ساری و جویبار و بهنمیر مورد هجوم مرکبات قرار گرفتتند. به شکلی که امروزه روستاهایی اطراف بهنمیر و برخی روستاهای اطراف قائمشهر را باید آخرین سنکر شیرلله دانست.
اما در مورد نام گذاری این جشنواره! دوستان باید دقت کنند که اسم یک پدیده فرهنگی و بومی باید تاریخ و فرهنگ آن را نمایش دهد. اکثر ذهنها با شنیدن نام نیشکر متوجه خوزستان و هفت تپه می شوند نه جایی در مازندران. نکته این کمتر کشاورز مازندرانی است که شیرلله یا لله را نیشکر بنامد. و اگر چنین باشد باید فاتحه فرهنگ و فولکلور مازندران را بی نماز میت خواند.
سال گذشته در بهنمیر جشنواره کلیا برگزار شد، کلیا نام کارگاه عصاره گیری از شیرلله و پخت و تبدیل آن به سه محصولش (کف، رو شکر (شکرمایع) و کلو شکر (شکر جامد)) بود. این نام واجد کلیه خصوصیات مستتر در کشت بومی این محصول بود. حداقل اینکه ذهنهای آشنا را متوجه گذشته آن می کرد و ذهنهای ناآشنا را به کنکاش و سوال کردن وا می داشت. اما جشنواره نیشکر... نامی بی ربط و بی مسمی .

• کجوریپاسخ به این دیدگاه
  دوشنبه 16 آذر 1394-18:29

  شکر هندو ستان و شکر مازندران
  هر دو شیرینند اما این کجاو آن کجا
  یوسفی یعقوب دارد یوسفی حاجی رضا
  هر دو یوسفند اما این کجا و آن کجا
  اگر می گفتید (( شکر لله ) یا ( لله شکر )) بهتر بود نیشکر مربوط به هفت تپه خوزستان هست دوست عزیز گت آقا خوب تویف کردند
  ما باید کلمه را بکارببندیم که با گویش ما سازگار داشته باشد
  این همه نهادها سازمانها را بخود یدک کشیده اید ولی یک هم اندیشی درست و حسابی صورت نگرفته تا نامی با مسمی و سازگار با محیط برای این همایش انتخاب شود
• مازنیپاسخ به این دیدگاه
  دوشنبه 16 آذر 1394-1:43

  گت آقای عزیز! شکرلـله نه تاریخ است نه فرهنگ بلکه محصولی کشاورزی ست که به روش سنتی پخت و استحصال می شده است و می شود. همانگونه که انواع محصولات کشاورزی، سردرختی و جنگلی به دلایل مختلف در خطر انقراض و جایگزینی قرار کرفته اند این محصول نیز از این قاعده مشتثنی نخواهد بود و در خال حاضر هم بیشتر در حاشیه مزارع کشت می شود و حتی در بهمنیر نیز نی آن را از خوزستان به این ناحیه می آورند. می شود گفت که برگزاری این مراسم نوعی معرفی محصول کشاورزی و شیوه بهره برداری از ان است.

  • گت آقاپاسخ به این دیدگاه 1 0
    سه شنبه 17 آذر 1394-8:31

    مازنی عزیز، درست می گویید که درخت و گیاه به خودی خود معنی و مفهوم ندارند. این انسانها هستند که به واسطه فرهنگ بدان معنی می دهند. بنابراین شیرلله/ نیشکر برای من مازندرانی چیزهایی را تداعی می کند و برای یکخوزستانی، هندی ، برزیلی یا امرایکا چیزهای دیگر.از لله مازندران به واسطه فرهنگ چیزی تولید می شود، که درجاهای دیگر نمی شود. مثلاً در برزیل از آن اتانول برای سوخت خودرو و در امریکا یاک نوشیدنی استحصال می شود.

    • مازنیپاسخ به این دیدگاه
      چهارشنبه 18 آذر 1394-0:40

      ((از لله مازندران به واسطه فرهنگ چیزی تولید می شود، که درجاهای دیگر نمی شود.)) لطف کنید بفرمایید تولیدی لـله با واسطه گری فرهنگ چه می شود؟ از این نی کاغذ تولید می شود تا کتاب بخوانیم؟ اگر هنگام کتاب خوانی لـله بمکیم ماندگار اش در ذهن ما بیشتر خواهد شد؟ آیا محصول جدیدی بجز شکر و کف، کشف فرموده اید که از جنس فرهنگ است؟ بیچاره فرهنگ که گت و خورد وره لت زندنه.

      • کچک عموپاسخ به این دیدگاه
        چهارشنبه 18 آذر 1394-8:38

        دوست عزیر مازنی، گت آقا وارد مبحثی شد که مردم شناسان و فرهنکشناسانی مانند کلود لوی استراوس و دیگران بر آن تاکید دارند. خلاصه آن این است که انسان و تنها انسان به واسطه فرهنگ در طبیعت دخالت می کند و آن را از حالت طبعیت بکر و وحشی خارج و به عنصری فرهنگی بدل می کند. هر جامعه انسانی متمدن و بافرهنگ خواسته یا ناخواسته و همچنین تحت تاثیر تکنولوژی و فناوری که در اختیار دارد- که آن نیز عنصری فرهنگی است- الگوهای خود را در طبیعت و از جمله محصولات کشاورزی اعمال می کند. به همین دلیل است که از نیشکر به طور سنتی در مازندران یک محصول، در امریکا محصول دیگر و همچنین به تبع پیشرفت تکنولوژی محصولات جدید مثلاً کاغذی که بدان اشاره کردی به دست می آید.
        اما لت زدن فرهنگی! کافی است این روزها به بازارهای روز شهرهای مرکزی مانند فریدونکنار، بابلسر، بهنمیر، جویبار و ... سر بزنید تا بازار داغ شکر مازندران را مشاهده کنید که از نظر فرهنگشناسان جزو فرهنگ هر جامعه است. نکته اخر اینکه فرهنگ صرفا به معنی شعر و داستان و رمان نیستو
    • یک همشهریپاسخ به این دیدگاه
      سه شنبه 17 آذر 1394-12:59

      درود بر گت آقا و استدلال اش.
• پدرامپاسخ به این دیدگاه
  يکشنبه 15 آذر 1394-21:34

  نظر جالب بود
  احسنت