تعداد بازدید: 4341

توصیه به دیگران 1

پنجشنبه 29 بهمن 1394-7:55

انتخابات مجلس دهم در آمل؛ بیم ها و امیدها

توقف پروژه عبور اصلاح طلبان از یوسفیان؟!

به رغم مواضع پیشین اعلام شده از سوی شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل با رویکرد اتخاذ استراتژی عبور از یوسفیان، با توجه به تغییر شرایط کنونی و پیش روی ناشی از حذف و نبود نامزدهای اصلاح طلب و اعتدال گرا، پاسخ به این پرسش ضروری است که از میان یوسفیان، حاجی پور، کاظمی دینان، خضرایی و حسینی کدامیک در صورت پیروزی قابلیت فاصله ی کمتری با سیاست ها و برنامه های دولت تدبیر و امید به ویژه در مقطع حساس پسا برجام داشته اند؟


مازندنومه؛ سرویس سیاسی، امید محمدی: تایید نشدن سه چهره شاخص از نامزدهای جبهه اصلاح طلبان و اعتدالگرایان آمل برای انتخابات مجلس دهم، یعنی سید محمد رضوی، مریم پروین و یوسف شکری مرزنگو امید اصلاح طلبان و اعتدالگرایان حامی دولت تدبیر و امید را برای نشستن یک نماینده با رویکرد اصلاحات و اعتدال بر روی صندلی بهارستان به چالش جدی گرفت. چالشی که تنها روزنه همچنان باقی آن به سوی امید، احتمال تایید حداقل یکی از آنان از طریق اختیارات نظارت استصوابی است.

حتی تایید صلاحیت سید عبدالله حسینی نامزد رد صلاحیت شده ای که دوباره به میدان رقابت ها بازگشت، نمی تواند آلترناتیو مناسبی برای سه گانه رضوی- پروین- شکری در رقابت با اصولگرایانی باشد که سید عبدالله حسینی نیز به رغم نزدیکی او با چند تن از دولتمردان، خود بیشتر یک اصولگرا تلقی می شود تا یک اصلاح طلب و اعتدالگرا. مگر آن که حسینی بتواند در واپسین روزهای باقی مانده به 7 اسفند  حداقل حمایت بخشی از اصلاح طلبان و اعتدالگرایان به ویژه چهره های شاخص حامی دولت و تدبیر در آمل را به دست آورد.

از سوی دیگر انتقال غلام رضا ولایی با گرایش اصلاح طلبانه از حوزه انتخابیه تهران به آمل نیز به سبب ضعف جایگاه اجتماعی و سیاسی او در آمل نیز نمی تواند آلترناتیو امیدبخشی برای اصلاح طلبان و اعتدالگرایان برای پیروزی باشد. لاجرم بسیاری از کارشناسان سیاسی معتقدند که نه امکان اجماع اصلاح طلبان و اعتدالگرایان بر روی ولایی ممکن است و نه چنین اجمایی می تواند برای پیروزی اصلاح طلبان و اعتدالگرایان راهگشا و امید بخش باشد.

تنها کورسوی امید اصلاح طلبان و اعتدالگرایان آمل بازگشت یکی از سه گانه  رضوی، پروین و شکری است. در غیاب این ها تنها امید اصلاح طلبان و اعتدالگرایان آمل به ورود یک نماینده اصولگرایی است که به طور نسبی به دولت تدبیر و امید نزدیکتر باشد.

از سوی دیگر هیچ یک از اصولگرایان تایید صلاحیت شده در آمل و به ویژه چهره های شاخص آنان: عزت الله یوسفیان ملا، رضا حاجی پور، سید ضیاالدین کاظمی دینان، احمد خضرایی و سید عبدالله حسینی برای ورود خود به بهارستان به جلب حمایت تشکل های سیایی اصلاح طلب و اعتدالگرای آمل و به ویژه نامزدهای تاکنون رد صلاحیت شده شاخصی چون رضوی و پروین و شکری بی نیاز نیستند.

هریک از نامزدهای شاخص و شناخته شده تر اصولگرا در آمل و به ویژه یوسفیان ملا، حاجی پور، کاظمی دینان و حسینی بسیار کم هوش خواهند بود اگر تصور کنند برای پیروزی خود نیازمند جلب حمایت حداقل بعضی از نامزدهای سه گانه رد صلاحیت شده و بخشی از حامیان اجتماعی و سیاسی آنان نیستند.

چگونگی اتخاذ مواضع سیاسی اصلاح طلبان و اعتدالگرایان آمل در شرایطی که نامزدهای مطلوب مورد حمایت آنان از امکان رقابت انتخاباتی محروم و حذف شده اند، اگر با تدبیر حمایت از یک نامزد اصولگرای نزدیکتر به دولت تدبیر و امید همراه شود، می تواند آلترناتیو مناسب نسبی و یک پیروزی حداقلی برای آنان محسوب شود.

این فرصت حداقلی برای اصلاح طلبان و اعتدالگرایان هم زمان برای اصولگرایان افراطی یک تهدید اکثریتی به شمار می آید. در چنین شرایطی تنها یکی از نامزدهای اصولگرا در آمل خواهد توانست از طریق اطمینان بخشی به اصلاح طلبان و اعتدالگرایان برای اتخاذ رویکرد و مواضع مبتنی بر کاهش فاصله با دولت تدبیر و امید و تامین بخشی از مطالبات حامیان دولت تدبیر و امید، تهدید جدی اصلاح طلبان و اعتدالگرایان را برای خود تبدیل به یک فرصت نسبی سازد.

این فرض و احتمال را نیز می توان در نظر گرفت که نامزدهای اصلاح طلب و اعتدالگرای رد صلاحیت شده و تشکل های سیاسی همسو از استراتژی و تصمیم بی طرفی و عدم حمایت رسمی از نامزدهای تایید صلاحیت شده پیروی کرده و یا استراتژی آزاد گذاشتن حامیان برای رای دادن به هریک از کاندیداها و یا شرکت در سایر حوزه های انتخابیه به سود یک نامزد اصلاح طلب و اعتدالگرا را برگزینند.

بدون شک  اتخاذ چنین مواضعی از سوی اصلاح طلبان و اعتدالگرایان آمل، با توجه به واقعیت جایگاه اجتماعی نسبی بالاتر عزت الله یوسفیان ملا در مقایسه با دیگر نامزدهای اصولگرای تایید صلاحیت شده، راه پیروزی یوسفیان ملا را هموار خواهد کرد.

اما نکته مهم این است که اتخاذ مواضع انفعالی و بی طرفی اصلاح طلبان و اعتدالگرایان که بدون شک به پیروزی یوسفیان در برابر رقبایش کمک خواهد کرد، این زیان را برای اصلاح طلبان و اعتدالگرایان به دنبال خواهد داشت که یوسفیان در این صورت پیروز میدانی خواهد بود که پیروزی اش را مدیون اصلاح طلبان و اعتدالگرایان نخواهد بود.

از این رو به نظر می رسد اصلاح طلبان و اعتدالگرایان آمل باید با توجه به نیاز همه کاندیداهای اصولگرا به جلب حمایت تشکل ها و چهره های شاخص اصلاح طلب و اعتدالگرا و حامیان آنان در بدنه و لایه های مختلف اجتماعی از یکسو و فرصتی که این حمایت برای کم کردن فاصله نماینده پیروز برخوردار از حمایت اصلاح طلبان و اعتدالگرایان به سود دولت تدبیر و امید و تعامل با حامیان ایجاد کند، بهترین گزینه پیش روی اصلاح طلبان و اعتدالگرایان آمل قبول درخواست حمایت از سوی هر یک از نامزدهای اصولگرایی است که جدای از برخورداری او از توانمندی نسبی لازمه نمایندگی و نیز برخورداری از پایگاه اجتماعی نسبی، از قابلیت و امکان بیشتری برای همسویی و نزدیکی نسبی بیشتری با دولت تدبیر و امید و تعامل بیشتری با جریان اصلاح طلبان و اعتدال گرایان حامی دولت تدبیر و امید در آمل برخوردار باشد.

به رغم مواضع پیشین اعلام شده از سوی شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل با رویکرد اتخاذ استراتژی عبور از یوسفیان، با توجه به تغییر شرایط کنونی و پیش روی ناشی از حذف و نبود نامزدهای اصلاح طلب و اعتدال گرا، قبل از هرگونه اتخاذ مواضع و رفتار سیاسی شتابزده، پاسخ به این پرسش ضروری است که از میان یوسفیان، حاجی پور، کاظمی دینان، خضرایی و حسینی کدامیک در صورت پیروزی قابلیت فاصله ی کمتری با سیاست ها و برنامه های دولت تدبیر و امید به ویژه در مقطع حساس پسا برجام داشته و قادر به تامین بخشی از مطالبات و تحقق شرایط نسبی مطلوب حامیان دولت تدبیر و امید و نیز تحقق نسبی مصالح و منافع شهرستان و مردم آمل خواهد بود؟!

پاسخی که بخش مهمی از آن را باید در رفتار و مواضع سیاسی شورای هماهنگی اصلاح طلبان، ستاد انتخاباتی سابق دکتر روحانی در آمل و نامزدهای اصلاح طلب و اعتدالگرای رد صلاحیت شده ای چون سید محمد رضوی و یوسف شکری مرزنگو و به ویژه مریم پروین به سبب پایگاه و نفوذ اجتماعی نسبی و بالای او و حامیانشان در تقابل یا تعامل با هریک از نامزدهای اصولگرای تایید صلاحیت شده جست و جو کرد.

کدامیک از نامزدهای اصولگرای آمل خواهند توانست سهم بیشتری از همراهی و حمایت اصلاح طلبان و اعتدالگرایان را به دست آورند؟ رضا حاجی پور؟ سید ضیاالدین کاظمی دینان؟ احمد خضرایی؟ سید عبدالله حسینی و یا عزت الله یوسفیان ملا؟!


  • جمعه 30 بهمن 1394-1:22

    آقای یوسفیان همان فردی است که طی دو سه سال گذشته ازجانب نیروهای شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل ونیروهای وفادار به خانم پروین مورد بیشترین هجمه قرار گرفته بود حال چه شده که نویسنده محترم اورابردیگران مقدم می داند ؟جزاینکه نوشته فوق یا اثریکی از یاران آقای یوسفیان است یا نوشته فردی که دست نوازش آقای یوسفیان برسر ایشان کشیده شده است.ازسایت خوب مازندنومه بعید بودتحلیلی که چنین فردی رابه مردم توصیه می کند منتشر کند .گمان می کنم نویسنده خودرابجای شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل قرار داده است.

    • پنجشنبه 29 بهمن 1394-11:24

      یوسفیان تندور نیست، میشه روش فوکوس کرد فقط عیبش اینه که مغروره و می خواد همه گوش بفرمان اون باشن. این ایرادشه وگرنه ضد دولت نیست و در تهران نفوذ هم دارد


      ©2013 APG.ir