نويسنده در پيشگفتار کتاب مي نويسد: برخي از ايرانيان براي اينکه ديگران گفتگوي آنان را نفهمند زبان فارسي يا گويش خود را با گردمان هاي گوناگون که مي توان آن را يک گونه بازي شمرد، به صورت نفهميدني شگفت انگيزي در مي آورند.

 نامي ترين و همگاني ترين نمونه اين گونه زبان "زرگري" است که از چند سده پيش به کار مي رفته و اکنون نيز بسياري با آن آشنايي دارند.

نام اين گونه زبان در فارسي "لقوه"، "لوتر" و "لوترا" است. يهوديان اصفهان و همدان گذشته از گويش ايراني خود لوتري دارند و آنان هنوز لوتر را به صورت هاي گوناگون به کار مي برند. رامشگران تهران نيز لوتر ويژه اي دارند. در مشهد هم لوترهاي زرگري، مرغي و لامي به کار برده مي شود.

دومانيان مي افزايد: لوتر سليري يکي از زبانهاي قراردادي ايرانيان است که بيشتر در گذشته و کمتر در زمان حال ميان گروهي از اهالي ساکن شمال شرق ايران که خود را گيلک و زبان شان را گيلکي مي نامند متداول بوده و هست. در بيش از 28 آبادي از بلوکهاي قزقونچاي، مزه رود و فيروزکوه واقع در استان مازندران به لوتر سليري سخن گفته مي شود و مردها بيشتر از زنها و بچه ها به اين لوتر مسلط هستند.

کتاب "لوتر سليري" بر اساس داده هاي مکتوبي فراهم آمده که از آباديهاي ياد شده گردآوري شده اند.

"نشانه هاي آوانگاري" چون "همخوانها"، "واکه ها" و "ترتيب الفباي آوانگار"، ملاحظات ساختاري مثل "ساخت واژه فعل و غير فعل"، "پيش بستها و پيش بافتهاي فعل" و "ستاکهاي فعل"، "فهرست صيغه هاي فعلي و جمله ها"، "فهرست واژه ها و اعداد"، "فهرست ويژه" و "داده هايي در ارتباط با آباديها" از جمله فصول اين کتاب است.

"لوتر سليري" در 1000 نسخه، 312 صفحه و با قيمت 2400 تومان به چاپ رسيده است.(mehrnews)