مازندنومه:با معرفي وزراي پيشنهادي ريس جمهوري،هم اكنون مهم ترين بحث رسانه ها،محافل و كانون هاي سياسي انتخاب يا عدم انتخاب اين سه نفر از سوي مجلس است.در دولت نهم،نه وزير كنار رفته اند اما اين بار به خاطر حضور دكتر علي كردان در فهرست نفرات پيشتهادي احمدي نژاد، موضوع براي مازندراني ها حساس تر شده است.

كردان بعد از اكبر ناطق نوري كه زماني در دوره جنگ وزير كشور بود،دومين مازندراني اي است كه به  كاخ وزارت كشور مي رود.

اما از قرار معرفی وزرای پیشنهادی سه وزارتخانه اقتصاد، کشور با واکنش سرد فعالان سیاسی(به ويژه طيفي از اصول گرايان معطوف به دولت) روبرو شده است.

در حالی که تغییر وزرایی مانند مصطفی پورمحمدی وزیر سابق کشور، دانش جعفری وزیر سابق اقتصاد و مهدی رحمتی وزیر سابق راه عموما با واکنش منفی فعالان سیاسی مواجه شده بود، معرفی نفرات جایگزین این افراد نیز باعث ایجاد سوال و حتی تعجب فعالان سیاسی شده است.

بنابراین گزارش معرفي کردان به عنوان کاندیدای وزارت کشور حتی با ابراز مخالفت و تعجب حامیان دولت نیز مواجه شده است.

در این خصوص پیگیری  fardanews از برخی نمایندگان گروه نزدیک به دولت در مجلس شورای اسلامی با برخورد سرد آنها مواجه شد و هیچکدام حاضر به حمایت قاطع از وزرای پیشنهادی دولت برای صندلی های خالی سه وزارتخانه های مهم کشور و اقتصاد و همچنین وزارتخانه راه نشدند. آنان نظر خود را به بررسی های بیشتر و شنیدن سابقه این افراد موکول کردند.

در این زمینه روح الله حسینیان از نمایندگان طیف حامیان دولت در مجلس شورای اسلامی هم از معرفی وزرای پیشنهادی اقتصاد، کشور و راه از سوی دولت اظهار شگفتی کرده و گفته است به کارایی وزیران پیشنهادی امیدوار نیست.

گفتنی است با توجه به ابراز مخالفت های شدید با وزرای پیشنهادی که به تشکل های دانشجویی نیز کشیده شده است احتمال انصراف برخی کاندیداهای وزارت وجود دارد.

 انتقاد رسانه های حامی دولت در این خصوص نیز باعث تقویت عدم موفقیت وزرای پیشنهادی در جلب نظر مجلس دارد.

البته گفتنی است برخی از صاحب نظران سیاسی نظر مساعد برخی افراد صاحب نفوذ مجلس (از جمله باهنر)را نسبت به تعدادی از وزرای پیشنهادی باعث تقویت جایگاه کاندیداهای حضور در دولت نهم به عنوان وزیر نزد نمایندگان مجلس می دانند. 

 وزارت کشور بی شک بین 3 وزارتخانه اصلی و نهاد مهم و کلیدی کشور نقشی ویژه دارد؛چرا كه خارج از پایتخت این استانداران هستند که با سیاست گزاری و نظارت وزارت کشور مملکت داری می کنند.

bultannews نوشت: انتخاب بی رودربایستی رییس جمهور هم حکایت از توان اجرایی و مدیریت قوی علی کردان دارد که در دو دهه اخیر چهره شناخته شده ای در عرصه سیاسی کشور دارد.سوابق کردان از فرمانداری گرفته تا فعالیت قضایی و پس از آن کار فرهنگی در وزارت ارشاد و سازمان ایرانگردی و جهانگردی به بکطرف، و مدیریت درخشان او در سمت معاونت سازمان صدا و سیما و رییس سازمان فنی و حرفه ای کشور و قائم مقامی وزارت نفت از طرف دیگر بیانگر ویژگی های فردی یک مدیر مصمم است که بدون توجه به جایگاه و سمت اداری ، تاثیر یک مدیر قوی را به نمایش می گذارد.

حضور 10 ساله علی کردان در سازمان صدا و سیما در زمان مدیریت دکتر علی لاریجانی منجر به گسترش وسیع شبکه های رادیو و تلویزیونی و پوشش گسترده آن در نقاط شهری و روستایی دور دست کشور و خارج از کشور شد .اموال و املاک صدا و سیما احصا شده و به تملک واقعی سازمان در آمد.شبکه های استانی گسترش یافت و تولید و پخش برنامه های آن در کنار افزایش کمی ، تحت سیاستگزاری محتوایی تعریف شده قرار گرفت.جذب نیروهای متدین ،ایثارگر و وفادار به نظام فزونی گرفت و دقیقا در زمانی که بیش از هزار مدیر اصولگرا و با تجربه در زمان سکانداری جبهه دوم خرداد از کار کنار گذاشته بودند ، این تجربه ها ی مدیریتی ارزشمند ، با هوشمندی کردان در اختیار صدا و سیما قرار گرفت.

 بسیاری از چهره هایی که امروز در ارکان مدیریتی کشور دارای مسئولیت هستند از همین دسته اند و حمایت علی کردان را از نیروهای کاردان و متدین فراموش نکرده اند. در دولت نهم اما ،کردان که گرداننده اصلی ستاد انتخاباتی دکتر علی لاریجانی بود ،علی رغم انتظارات عمومی به کابینه دعوت نشد و تصور عمومی چنین بود که او هم مانند خوش چهره،افر.وغ ، توکلی و .... کنار گود باقی خواهد ماند.ولي او پس از مدتی ریاست سازمان فنی و حرفه ای را پذیرفت.جایی که حتی بسیاری از دوستانش آن را برای کردان کوچک می دانستند.

به نوشته bultannews تصور می شد فعالیتهای سیاسی علی کردان که بسیاری از نیروها و شاگردانش در دوره دوم خرداد ، حالا استاندار و معاون وزیر و وزیر و نماینده مجلس شده بودند به دوران افول خود رسیده و به زعمی کردان با قبول مسئولیت سازمان فنی و حرفه ای حد خود را پایین آورده بود.اما در دوره حضور او در سازمان فنی حرفه ای این سازمان دچار تحول وسیعی شد.

حضور آن در نقاط مختلف کشور حتی در روستاها ملموس تر شد ،مدرک آن جدی تر تلقی شد ، وضعیت رفاهی و معیشتی کارکنانش بهبود یافت و با توجه به نفوذ شخصی علی کردان اعتبارات آن افزایش یافت .

بعدها دکتر احمدی نژاد به این تشخیص رسید که از ظرفیت کردان در مسئولیت های مهم تری مثل وزارت نفت باید استفاده شود.وزارتخانه ای که تا همین اواخر هنوز تاثیر چندانی از تغییر دولت و استقرار دولت نهم نپذیرفته بود.اما این تصمیم رییس جمهور به مذاق برخی خوش نیامد و حرکتی حساب شده توسط گروهی که آنرا مافیای نفت می خوانند صورت گرفت تا سکان وزارت نفت به کردان سپرده نشود.

شاید حالا این موضوع پیچیده ، بیشتر قابل درک باشد که این گروه قدرتمند سیاستهای خود علیه وزارت کردان را از طریق دوستان سابق او در مجلس و احزاب و جمعیت هایی اعمال کرد که پیش از آن از حمایت های کردان بهره مند بودند و برای فعالیت و بقا با او مشورت می کردند!

 در چنین وضعیتی علی کردان قائم مقام وزیر نفت شد ، در حالی که دوست و دشمن ، اورا نفر اول وزارت نفت می دانستند و انتظار اتفاقی جدید را در این وزارتخانه مهم می کشیدند. اما در واپسین روزهای مهلت رییس جمهور برای معرفی وزیر کشور به مجلس بازهم دکتر احمدی نژاد همه را غافلگیر کرد و مردی را برای وزارت کشور در نظر گرفت که بدون چالش و شاید دست اندازهایی کوچک ، موفق به اخذ رای بالا از مجلس خواهد شد.

 پیش بینی می شود این دست اندازها توسط جمعیت های کوچکی صورت گیرد که بدون تجربه مدیریتی جدی ، توقع زیادی برای دستیابی به قدرت دارند و علی رغم کار تیمی و سیاسی فراوان در ماجرای انتخاب ریاست مجلس چوب بی تجربگی آنان شخصیتی ارزشمند مانند دکتر حداد عادل را هم مورد نوازش قرار داد!

 بی تردید رییس جمهور، اعضای کابینه و بسیاری از مسئولین طراز اول کشور و نمایندگان مجلس و رییس مجلس شورای اسلامی که در دو دهه اخیر کردان را به مثابه دست راست خود ، به همراه داشته، این انتخاب را بهترین گزینه برای تصدی وزارتخانه ای می دانند که در واقع اداره کشور و نفوس ملت را در اقصی نقاط این مرز و بوم بر عهده دارد.

 بنا به اظهار نظر برخی نمایندگان دکتر علی کردان موفق به اخذ رای بالایی از مجلس شورای اسلامی خواهد شد ، عامل نزدیکی بیشتر دولت و مجلس و روسای آن خواهد بود، با توجه به سوابق اجرایی مختلف و شناخت وسیع از استانداران و نیرو های سیاسی و اجرای کشور ، در تغییرات آتی شاهد انتخاب اصلح برای استانها خواهیم بود و با توجه به شناخت نزدیک و اعتماد روسای 3 قوه به شخص علی کردان ، شکوفایی جدیدی را در توسعه استانها و حل مشکلات آنها خواهیم دید.

اما يادداشت زير را در  وبلاگ"ابراهيم صفري" يافتيم كه خواندنش خالي از لطف نيست:

 سابقه آشنائی با جناب آقای دکتر علی کردان به سال ۵۸ و سالهای درس و مدرسه و فعالیتهای پر جنب و جوش روزهای اولیه انقلاب برمی گردد . گر چه رفاقت او با پدرم در جریان مبارزات قبل از انقلاب برقرار بود و ایشان به منزل ما رفت و آمد داشت اما رابطه مستقل من به علت فاصله سنی، اندکی دیرتر و در سالهای بعد از پیروزی شکل گرفت .

سال ۵۸ در دبیرستانی درس می خواندم که همسایه دیوار به دیوار دانشکده محل تحصیل جناب کردان بود. در آن زمان من مسئولیت انجمن اسلامی دبیرستان را به عهده داشتم به همین علت روابط تنگاتنگی با دوستان فعال در انجمن اسلامی دانشگاه و ایشان که از چهره های برجسته انجمن به شمار می رفت، برقرار بود.

 ایشان فردی بحاث و خوش فکر و در برخورد تئوریک و رودر رو با گروهکهای سیاسی، بسیار قدرتمند ظاهر می شد به همین علت تکیه گاه ما و بسیاری از فعالان سیاسی در عرصه های دانشجوئی و دانش آموزی آن زمان به شمار می رفت. توانائیهای منحصر به فرد وی باعث شد تا همکاری هایش با نهادهای انقلابی به گرفتن مسئولیتهای مهم در همان روزهای اولیه پیروزی انقلاب اسلامی بینجامد.

 بگونه ای که از سپاه به دادستانی انقلاب و از آنجا به وزارت کشور و بعد از آن نیز در مصادر بالای اجرائی و قضائی قرار گرفت تا اینکه با حضور دکتر علی لاریجانی در صدا وسیما، به او پیوست و خدمات برجسته ای را به نظام جمهوری اسلامی تقدیم نمود. او که به واسطه رفاقت و دوستی بسیار نزدیک با دکتر احمدی نژاد، و احاطه رئیس جمهور بر کارآمدی و توانمندی اش ، می توانست جامه وزارت را از همان ابتدا بر تن کند علیرغم تبلیغاتی که در بیرون انجام می شود، میل و رغبتی به این کار نشان نداد تا اینکه گوئی این روزها دیگر چاره ای ندارد و باید هدایت وزارت کشور را در دست گرفته و سکاندار کشتی متلاطم این وزارتخانه فخیمه شود.

عصر روز جمعه ۵/۵/۸۷ در منزل ایشان حضور یافته و دیدار خصوصی، دونفری و مفصلی داشتیم که با همه دیدارهای قبلی ام متفاوت بود.

شاید کار کردن در سیستم قضائی و قرار گرفتن در جایگاه مهم دادستان انقلاب اسلامی در شهرهای مختلف، آنهم در جوانی، از دکتر کردان شخصیت سرسختی ساخت که به هیچ روی اهل مماشات و مسامحه نبوده و تندی های عجیبی در حوزه کار و در برخورد با آنچه ناروا تشخیص می دهد از او مشاهده می شود.

به او گفتم قدرت دافعه شما بر جاذبه می چربد و افراد بسیاری را در طول این سالها رماندید! قبول داشت اما تاکید کرد؛ نمی توانم در مقابل آدمهای سوء استفاده گر و فرصت طلب کوتاه بیایم. بسیاری از مسئولان برای آنکه از مزاحمت اینجور آدمها خلاص شوند، خدمات می دهند و وقت می گذارند و مواردی را هم به عنوان مصداق ذکر می کرد اما می گفت من تحمل نمی کنم.

 می گفت؛ تاکنون تمام وقت و انرژی ام را مصروف مسئولیتهائی که بر عهده ام بود نموده و حوصله نشستهای بیهوده با افرادی که برنامه خاصی ندارند و وقت تلف می کنند را ندارم . از احمدی نژاد و محاسن و ویژگیهای مثبت او و همچنین خلوص و پرکاری اش یاد نموده و صداقتش را می ستود . اما می گفت ؛ علاقه ای به وزیر شدن ندارم ( البته این مطلب را قبلا" هم بارها از او شنیده بودم و در عمل هم جدی یافتمش) اما ریاست محترم جمهوری در موضوع پذیرش مسئولیت وزارت کشور از سوی او جدی است .

 گفتم : یعنی وزارت کشور را پذیرفتید؟ گفت : گوئی که تکلیف است و چاره ای ندارم اما همه چیز را به خودشان واگذار کردم تا مطابق تصمیمات خود اقدام کنند. حتی برنامه هم ننوشتم تا زمانی که تصمیم آقای رئیس جمهور به مجلس اعلام شود.

یعنی ایشان برای تصمیم گیری در این مورد مخیر است و از سوی ما توقع یا نگرش خاصی وجود ندارد و چه بسا اگر نشود بهتر باشد. دغدغه خاصی هم برای رای آوردن یا نیاوردن در مجلس، در روحیه کردان دیده نمیشد. از او راجع به تهمت ها، شب نامه ها، دروغها و بدگوئیهای بعضی ها پرسیدم و گفتم سر سختی هایتان باعث شد تا غیبت های فراوانی را برای خود دست و پا کنید!

گفت: عادت کردیم . و توضیحات فنی و زیبائی را برای حضور محکم و سالم در عرصه های سیاسی با شواهدی از سیاستمداران دنیا مطرح کرده و نشان می داد که کاملا" بر رفتارهای خود تسلط دارد و آگاهانه برخورد می کند و با جوسازی و جنجالها، میدان را خالی نمی کند .

در هر حال دکتر علی کردان از مدیران نام آشنائی است که پلکان ترقی را متدرجا" پیموده، در موقعیت های گوناگون مدیریتی قرار گرفته، دارای سلامت و صحت عمل مثال زدنی است. با همه فرصت ها و تهدیدهای مدیریتی آشناست. همراه با تجربه گرانبها، از دانش و تحصیلات عالیه برخوردار و به گواه کارشناسان سیاسی، برتری های منحصر به فرد وی در مقایسه با بسیاری از وزیران و مدیران فعلی انکار ناپذیر است.